라틴어 문장 검색

nulli non inpressit aliquid quod effugere non posset.
(세네카, Controversiae, Annaei Senecae oratorum et rhetorum sententiae divisiones colores controversiarum. liber X., chapter pr 10:14)
mali rursus non effugiunt impietatem, quamvis aras sanguine multo cruentaverint.
(세네카, 행복론, L. Annaei Senecae ad Aebutium Liberalem: de Beneficiis Liber I 49:3)
" Tamen," inquit, " effugere Tiberius ne hoc quidem modo, quod vitabat, potuit ;
(세네카, 행복론, Liber II 30:2)
Interim dic mihi, si tibi ostendere aliquem pro salute domini sui sine respectu sui dimicantem et confossum vulneribus reliquias tamen sanguinis ab ipsis vitalibus fundentem et, ut ille effugiendi tempus habeat, moram sua morte quaerentem, hunc tu negabis beneficium dedisse, quia servus est ?
(세네카, 행복론, Liber III 85:2)
Quid magnifici est se amare, sibi parcere, sibi adquirere ?
(세네카, 행복론, Liber IV 67:1)
Sic enim in proelio potest accidere, ut telum meum in commilitonem manus dirigat aliquo errore decepta et hosti tamquam meo parcam ;
(세네카, 행복론, Liber IV 163:1)
Expecta, et iam hoc verius dices, simul te ad has latebras perduxero, ex quibus cum evaseris, nihil amplius eris adsecutus, quam ut eas difficultates effugeris, in quas licuit non descendere.
(세네카, 행복론, Liber V 66:3)
beneficia in scelus versa sunt, et sanguini eorum non parcitur, pro quibus sanguis fundendus est ;
(세네카, 행복론, Liber V 88:1)
At pervenit ad me summa ex incolumitate eius voluptas, summa utilitas, et orbitatis gravissimum vulnus effugi.
(세네카, 행복론, Liber V 115:2)
Deos, quorum notitiam nulla res effugit, rogamus, et illos vota non exorant, sed admonent.
(세네카, 행복론, Liber V 147:1)
Quid tamquam tuo parcis ?
(세네카, 행복론, Liber VI 8:7)
Non vis reddere acceptum beneficium, sed effugere.
(세네카, 행복론, Liber VI 180:3)
nunc, si quid effugit, recolligo.
(세네카, 행복론, Liber VII 3:3)
Est istuc grave vitium, est intolerabile et quod dissociet homines, quod concordiam, qua imbecillitas nostra fulcitur, scindat ac dissipet, sed usque eo vulgare est, ut illud ne qui queritur quidem effugerit.
(세네카, 행복론, Liber VII 135:2)
alius solem, cui debemus, quod inter laborem quietemque tempus divisimus, quod non tenebris mersi confusionem aeternae noctis effugimus, qui annum cursu suo temperat et corpora alit, sata evocat, percoquit fructus, saxum aliquod aut fortuitorum ignium globum et quidvis potius quam deum appellat.
(세네카, 행복론, Liber VII 149:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION