도구

도구

라틴어 문장 검색

qui potuit igitur is praestat homini;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 25:5)
homini autem praestare quis possit nisi deus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 25:6)
Et si verum est quod Aristo Chius dicere solebat, nocere audientibus philosophos is qui bene dicta male interpretarentur (posse enim asotos ex Aristippi, acerbos e Zenonis schola exire) - prorsus, si qui audierunt vitiosi essent discessuri, quod perverse philosophorum disputationem interpretarentur, tacere praestaret philosophis quam iis qui se audissent nocere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER TERTIUS 78:3)
Difficile autem est, cum praestare omnibus concupieris, servare aequitatem, quae est iustitiae maxime propria.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 84:3)
Non est autem consentaneum, qui metu non frangatur, eum frangi cupiditate nec, qui invictum se a labore praestiterit, vinci a voluptate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 89:1)
Quorum vero patres aut maiores aliqua gloria praestiterunt, ii student plerumque eodem in genere laudis excellere, ut Q. Mucius P. f. in iure civili, Pauli filius Africanus in re militari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 149:1)
si igitur non poterit sive causas defensitare sive populum contionibus tenere sive bella gerere, illa tamen praestare debebit, quae erunt in ipsius potestate, iustitiam, fidem, liberalitatem, modestiam, temperantiam, quo minus ab eo id, quod desit, requiratur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 155:3)
In ipsa autem communitate sunt gradus officiorum, ex quibus, quid cuique praestet, intellegi possit, ut prima dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinceps gradatim reliquis debeantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 206:6)
Nam cum premeretur inops multitudo ab iis, qui maiores opes habebant, ad unum aliquem confugiebant virtute praestantem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 54:2)
Utinam, inquit C. Pontius Samnis, ad illa tempora me fortuna reservavisset et tum essem natus, quando Romani dona accipere coepissent!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 99:2)
At ille Graecus, id quod fuit sapientis et praestantis viri, omnibus consulendum putavit, eaque est summa ratio et sapientia boni civis, commoda civium non divellere atque omnis aequitate eadem continere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 109:3)
Nam, cum ex duodecim tabulis satis esset ea praestari, quae essent lingua nuncupata, quae qui infitiatus esset, dupli poenam subiret, a iuris consultis etiam reticentiae poena est constituta;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 82:2)
quicquid enim esset in praedio vitii, id statuerunt, si venditor sciret, nisi nominatim dictum esset, praestari oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 82:3)
cum in vendendo rem eam scisset et non pronuntiasset, emptori damnum praestari oportere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 83:6)
Ius Crassus urguebat, quod vitii venditor non dixisset sciens, id oportere praestari,aequitatem Antonius, quoniam id vitium ignotum Sergio non fuisset, qui illas aedes vendidisset, nihil fuisse necesse dici, nec eum esse deceptum, qui, id, quod emerat, quo iure esset, teneret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 84:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION