라틴어 문장 검색

Hunc natura ad avaritiam impellit ;
(세네카, 행복론, Liber IV 127:3)
Cum veri similia me in hoc aut in illud impellant, non vera, ei beneficium dabo, quem veri simile erit gratum esse.
(세네카, 행복론, Liber IV 160:3)
in aequo utramque ponit repulsam, et superbo fastidiri acerbius est quam non timeri.
(세네카, 행복론, Liber V 33:3)
Ista tristis et omni voto submovenda occasio ac procul repellenda.
(세네카, 행복론, Liber VI 141:1)
Cum bellum Graeciae indiceret Xerxes, animum tumentem oblitumque, quam caducis confideret, nemo non impulit.
(세네카, 행복론, Liber VI 148:1)
Divina atque humana impellentem et mutantem, quidquid obstiterat, trecenti stare iusserunt, stratusque passim per totam Graeciam Perses intellexit, quantum ab exercitu turba distaret.
(세네카, 행복론, Liber VI 158:2)
numquam in has voces iniuria impellat :
(세네카, 행복론, Liber VII 128:3)
Elephanti leonesque transeunt, quae impulerunt;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 29:4)
Peccavimus omnes, alii gravia, alii leviora, alii ex destinata, alii forte impulsi aut aliena nequitia ablati ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 35:1)
Tarde sibi pater membra sua abscidat, etiam, cum absci- derit, repellere cupiat, et in abscidendo gemat cunctatus multum diuque ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 88:1)
mollissimo genere poenae contentum esse debere patrem dixit in filio adulescentulo impulse in id scelus, in quo se, quod proximum erat ab innocentia, timide gessisset ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 96:2)
Hanc clementia repellit longe iussam stare a se ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 16:3)
ubi enim opibus potius utetur aut viribus, quam ad restituenda, quae casus impulit ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 27:5)
Ut auderem, multa me impellebant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 2:2)
Quis usque eo ad conspiciendam veritatem excaecatus est, ut ignominiam putet Marci Catonis fuisse duplicem in petitione praeturae et consulatus repulsam ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 95:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION