도구

도구

라틴어 문장 검색

Accipe in huius modi arrogantiae leuitate quam festiue aliquis illuserit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:10)
Si enim uel pecunia uel honores ceteraque tale quid afferunt cui nihil bonorum abesse uideatur, nos quoque fateamur fieri aliquos horum adeptione felices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:3)
— Qui uero eget aliquo non est usquequaque sibi ipse sufficiens.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:14)
— Quidni fateare, cum eam cotidie ualentior aliquis eripiat inuito?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:22)
nam si haec hians semper atque aliquid poscens opibus expletur, maneat necesse est quae possit expleri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:35)
nam cum unumquodque horum idem quod cetera sit, quisquis horum aliquid sine ceteris petit ne illud quidem quod desiderat apprehendit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:9)
Quo fit ut, si in quolibet genere imperfectum quid esse uideatur, in eo perfectum quoque aliquid esse necesse sit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:4)
erit enim eo praestantius aliquid perfectum possidens bonum, quod hoc prius atque antiquius esse uideatur;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:6)
— Cum multa, inquit, beatitudo continere uideatur, utrumne haec omnia unum ueluti corpus beatitudinis quadam partium uarietate coniungant an sit eorum aliquid quod beatitudinis substantiam compleat, ad hoc uero cetera referantur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:17)
Ea est enim diuinae forma substantiae ut neque in externa dilabatur nec in se externum aliquid ipsa suscipiat, sed, sicut de ea Parmenides ait, Patoken eukuklou sfaires enaligkion ogko, rerum orbem mobilem rotat dum se immobilem ipsa conseruat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:21)
Haec cum philosophia dignitate uultus et oris grauitate seruata leniter suauiterque cecinisset, tum ego nondum penitus insiti maeroris oblitus intentionem dicere adhuc aliquid parantis abrupi et:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:1)
— Est igitur, inquit, aliquis qui omnia posse homines putet?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:18)
neque enim est aliquid in tam breuibus uitae metis ita serum quod exspectare longum immortalis praesertim animus putet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:10)
Recte, inquit, aestimas, sed qui conclusioni accedere durum putat aequum est uel falsum aliquid praecessisse demonstret uel collocationem propositionum non esse efficacem necessariae conclusionis ostendat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:1)
— Si igitur, inquit, miseriae cuiuspiam bonum aliquid addatur, nonne felicior est eo cuius pura ac solitaria sine cuiusquam boni ammixtione miseria est?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION