라틴어 문장 검색

neque ego umquam bona perdidisse dicam, si quis pecus aut supellectilem amiserit, nec non saepe laudabo sapientem illum, Biantem, ut opinor, qui numeratur in septem:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장 2:2)
neque enim umquam expletur nec satiatur cupiditatis sitis, neque solum ea qui habent libidine augendi cruciantur, sed etiam amittendi metu.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 1장4)
nihil neque meum est neque cuiusquam, quod auferri, quod eripi, quod amitti potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon IV, 1장 2:1)
etenim si isti callidi rerum aestimatores prata et areas quasdam magno aestimant, quod ei generi possessionum minime quasi noceri potest, quanti est aestimanda virtus, quae nec eripi nec subripi potest, neque naufragio neque incendio amittitur, nec tempestatum nec temporum perturbatione mutatur!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 5:3)
si pater- familias uxori ancillarum usum fructum legavit a filio neque a secundo herede legavit, mortuo filio mulier usum fructum non amittet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 4장 4:1)
pariter enim cum vita sensus amittitur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 24:7)
(nec vero de hoc quisquam dubitare posset, nisi idem nobis accideret diligenter de animo cogitantibus, quod is saepe usu venit, qui [cum] acriter oculis deficientem solem intuerentur, ut aspectum omnino amitterent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 72:2)
sic mentis acies se ipsa intuens non numquam hebescit, ob eamque causam contemplandi diligentiam amittimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 72:3)
quodsi ante occidisset, talem eventum omnino amisisset;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 84:10)
hoc autem tempore sensum amisit malorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 84:11)
amittenda igitur fortitudo est aut sepeliendus dolor.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 32:5)
- sed eum opprimi dico patientia, si modo est aliqua patientia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 33:4)
ut onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt, simillime animus intentione sua depellit pressum omnem ponderum, remissione autem sic urgetur, ut se nequeat extollere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 54:4)
Hoc tu igitur censes sapienti accidere posse, ut aegritudine opprimatur, id est miseria?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 27:5)
his autem vacuus animus perfecte atque absolute beatos efficit, idemque concitatus et abstractus ab integra certaque ratione non constantiam solum amittit, verum etiam sanitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 38:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION