라틴어 문장 검색

Nec vero umquam bellorum civilium semen et causa deerit, dum homines perditi hastam illam cruentam et meminerint et sperabunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:1)
Itaque parietes modo urbis stant et manent, iique ipsi iam extrema scelera metuentes, rem vero publicam penitus amisimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 38:5)
Quam autem habet aequitatem, ut agrum multis annis aut etiam saeculis ante possessum, qui nullum habuit, habeat, qui autem habuit, amittat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 104:5)
Gracchi summi viri filios, Africani nepotes, nonne agrariae contentiones perdiderunt?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 106:5)
Quam cum Sicyonem attulisset, adhibuit sibi in consilium quindecim principes, cum quibus causas cognovit et eorum, qui aliena tenebant, et eorum, qui sua amiserant, perfecitque aestimandis possessionibus, ut persuaderet aliis, ut pecuniam accipere mallent, possessionibus cederent, aliis, ut commodius putarent numerari sibi, quod tanti esset, quam suum recuperare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 108:3)
Quam ob rem ne sit aes alienum, quod rei publicae noceat, providendum est, quod multis rationibus caveri potest, non, si fuerit, ut locupletes suum perdant, debitores lucrentur alienum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 111:1)
Est ergo ulla res tanti aut commodum ullum tam expetendum, ut viri boni et splendorem et nomen amittas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 104:1)
Illud vero, quod a te dictum est, esse permulta, quae orator a natura nisi haberet, non multum a magistro adiuvaretur, valde tibi adsentior inque eo vel maxime probavi summum illum doctorem, Alabandensem Apollonium, qui cum mercede doceret, tamen non patiebatur eos, quos iudicabat non posse oratores evadere, operam apud sese perdere, dimittebatque et ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 126:1)
neque intellegebat, si ita esset actum, litem adversarium perditurum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 167:5)
Similique in genere, inferiore ordine, si quis apud nos servisset ex populo foederato seseque liberasset et postea domum revenisset, quaesitum est apud maiores nostros, num is ad suos postliminio redisset et amisisset hanc civitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 182:1)
deinde quod in ea tu plus operae laborisque consumpseras, cum eius studi tibi et hortator et magister esset domi, veritus es, nisi istam artem oratione exaggerasses, ne operam perdidisses.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 234:5)
si amiserit, moderate tulisse;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 46:4)
quarum rerum neglegentia plerasque causas et maxime privatas - sunt enim multo saepe obscuriores - videmus amitti.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 100:11)
illam Norbani seditionem ex luctu civium et ex Caepionis odio, qui exercitum amiserat, neque reprimi potuisse et iure esse conflatam?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 124:6)
quod mutatis verbis salem amittit, in verbis habet omnem leporem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 252:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION