라틴어 문장 검색

Erat autem nihili homo et nugator atque in Graecae facundiae gloria iactabundus et praeterea vini libidine adusque ludibria ebriosus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, II 3:1)
In libro M. Ciceronis De Gloria secundo manifestum erratum, in ea parte in qua scriptum est super Hectore et Aiace.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 1:1)
IN libro M. Tulli, qui est secundus De Gloria, manifestus error est non magnae rei, quem errorem esse possit cognoscere non aliquis eruditorum, sed qui tantum legerit ̔Ομήρου το` Η'.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 2:1)
Fabitur haec aliquis, mea semper gloria vivet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 4:4)
Sepulchrum autem eius et memoriam Macedones eo dignati sunt honore, ut in gloriae quoque loco praedicarent:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XX 11:1)
Illi vero omni iure atque honestate interdicti, ego neque aqua neque igni careo et summa gloria fruniscor.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, II 8:2)
Neque satis, inquit, habuit quod eum in occulto vitiaverat, quin eius famam prostitueret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIII 5:2)
Alter autem Alexander, cui cognomentum Molosso fuit, in Italiam venit, bellum populo Romano facturus - iam enim fama virtutis felicitatisque Romanae apud exteras gentes enitescere inceptabat - , sed priusquam bellum faceret, vita decessit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XXI 33:1)
Rogavi ego Romae grammaticum, celebri hominem fama et multo nomine, quid haec verba essent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, X 3:1)
Quae etiam fama, licet sermonibus tantum hominum iactata, miseram Elizabetham miris modis afflixerat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 13:4)
Quatenus vero ad condonationem generalem, qua caeteris qui contra regem arma tulerant indulgere in animo habebat, rex secundis usus cogitationibus minus convenire putabat ut a parlamentaria auctoritate promanaret, sed potius, ut cum esset res gratiosa et honorifica, integram beneficii gratiam in seipsum transferret, usus tantum opportunitate consessus parlamenti quo melius in venas universi regni fama rei spargeretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 19:3)
cui rex (in honorem stirpis veterum Britonum a qua ipse erat oriundus) Arthuri nomen indidit, praenomen secutus illius prisci regis Brittonum in cuius rebus gestis asserendis satis invenitur in historia vera et monumentis antiquis, quod illum demptis fabulis magna gloria regnasse testetur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM PRIMUM 25:2)
Cuius casus tantum habebat cum casu liberorum regis Edwardi similitudinem, cum sanguinis ipsius propinquitas, par aetas, locusque ipse turris illius crudelitatis memoriam refricarent, ut in regem odiosissimam quandam opinionem et famam concitaret, ac ipse alter rex Richardus futurus fuisset.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 1:9)
Hoc vero factum est sub idem tempus quo fama illa sparsa est quod rex constituerat Edwardum Plantagenistam, tum in turri detentum, neci tradere.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 3:2)
Simul concinnius erat ut post famam fugae Edwardi hoc quod struebat subsequeretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 3:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION