라틴어 문장 검색

Nondum horum effugerat insidias :
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 22:4)
Hoc vero spatium quod, quamvis natura currit, ratio dilatat, cito vos effugiat necesse est ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 31:3)
" Quando," inquit, " istos effugiam ?
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 40:4)
Quodsi posset quemadmodum praeteritorum annorum cuiusque numerus proponi, sic futurorum, quomodo illi, qui paucos viderent superesse, trepidarent, quomodo illis parcerent !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 45:2)
quotiens nullam inveneram misericordiae causam, mihi peperci.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 5:5)
Parcendum itaque est etiam improbandis civibus non aliter quam membris languentibus, et, si quando misso sanguine opus est, sustinenda est manus, ne ultra, quam necesse sit, incidat.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 25:4)
Nullum animal morosius est, nullum maiore arte tractandum quam homo, nulli magis parcendum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 104:1)
Et in mancipio cogitandum est, non quantum illud impune possit pati, sed quantum tibi permittat aequi bonique natura, quae parcere etiam captivis et pretio paratis iubet.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 108:2)
Quibusdam libenter parcas, a quibusdam te vindicare fastidias et non aliter quam ab animalibus parvis sed obterentem inquinantibus reducenda manus est;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 129:2)
Nemo dignitati perditae parcit;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 131:5)
parcetur ubique manibus tuis.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 7:7)
Possumus effugere cavillationem et ita finire, ut sit crudelitas inclinatio animi ad asperiora.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 16:2)
parcet enim sapiens, consulet et corriget;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 31:2)
tu gratiae nostrae, tamquam alienis rebus utereris, pepercisti et ex honoribus nostris nihil ad te nisi voluptas et impensa pertinuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 102:5)
Itaque loquax et in contumelias praefectorum ingeniosa provincia, in qua etiam qui vitaverunt culpam non effugerunt infamiam, velut unicum sanctitatis exemplum suspexit et, quod illi difficillimum est, cui etiam periculosi sales placent, omnem verborum licentiam continuit et hodie similem illi, quamvis numquam speret, semper optat.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 137:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION