라틴어 문장 검색

"Prodicus adsumptos in deos loquitur, qui errando inventis novis frugibus utilitati hominum profuerunt."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 21장 1:4)
"Sed Iudaeis nihil profuit,quod unum et ipsi deum aris atque templis maxima superstitione coluerunt."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 33장 1:7)
"Et quamquam inperitia dei sufficiat ad poenam, ita ut notitia prosit ad veniam, tamen si vobiscum Christiani comparemur, quamvis in nonnullis disciplina nostra minor est, multo tamen vobis meliores deprchendemur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 35장 1:9)
intemperantis enim arbitror esse scribere quod occultari velit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 3:5)
Totum igitur illud philosophiae studium mihi quidem ipse sumo et ad vitae constantiam quantum possum et ad delectationem animi, nec ullum arbitror, ut apud Platonem est, maius aut melius a diis datum munus homini;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 9:3)
sed ignorare te non arbitror quae contra Philonis Antiochus scripserit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 17:10)
illud imprudenter, si alios esse Academicos qui tum appellarentur alios Peripateticos arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 28:3)
sensus autem omnis hebetes et tardos esse arbitrabantur nec percipere ullo modo res eas quae subiectae sensibus viderentur, quod essent aut ita parvae ut sub sensum cadere non possent, aut ita mobiles et concitatae ut nihil umquam unum esset constans, ne idem quidem, quia continenter laberentur et fluerent omnia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 39:1)
cumque illi ea genera virtutum quae supra dixi seiungi posse arbitrarentur, hic nec id ullo modo fieri posse disserebat, nec virtutis usum modo ut superiores sed ipsum habitum per se esse praeclarum, nec tamen virtutem cuiquam adesse quin ea semper uteretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 48:2)
nam et perturbationes voluntarias esse putabat opinionisque iudicio suscipi et omnium perturbationum matrem esse arbitrabatur immoderatam quandam intemperantiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 49:2)
discrepabat etiam ab isdem, quod nullo modo arbitrabatur quicquam effici posse ab ea quae expers esset corporis, cuius generis Xenocrates et superiores etiam animum esse dixerant, nec vero aut quod efficeret aliquid aut quod efficeretur posse esse non corpus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 50:3)
horum esse autem arbitror, ut Antiocho nostro familiari placebat, correctionem veteris Academiae potius quam aliquam novam disciplinam putandam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 55:2)
sine adsensione autem dico ut id quod agimus non opinemur verum esse aut nos id scire arbitremur, agamus tamen.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER SECUNDUS6)
itaque feci non invitus ut prodessem multis rogatu tuo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 5:2)
nec enim ab isto officio, quod semper usurpavi cum valerem, abduci incommodo meo debui, nec ullo casu arbitror hoc constanti homini posse contingere, ut ulla intermissio fiat offici.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 10:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION