도구

도구

라틴어 문장 검색

postremo victi malis, cum timerent, ne vi captis nulla apud victorem venia esset, dediderunt sese.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 111:2)
sub adventum Romani exercitus seu ad metum virium seu ad spem veniae cum dedidissent sese, ad ea recipienda oppida, quae Athamanes occupaverant, uno agmine ierunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 159:1)
Acilius consul ab Thermopylis Heracleam ad Aetolos praemisit ut saltem, experti regiam vanitatem, resipiscerent traditaque Heraclea cogitarent de petenda ab senatu seu furoris sui seu erroris venia.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 266:1)
itaque praemissis a Philippo, qui spem impetrabilis veniae ostendebant, responderunt patere portas regi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 381:1)
iis magis quae non fecissent hostilia referentibus quam purgantibus ea de quibus arguebantur, responsum datum est, quo veniam impetrasse, non causam probasse videri possent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 406:2)
praebitoque iis petentibus frequenti consilio ad mandata edenda, non tam quid ipsi dicamus habemus inquit Zeuxis quam ut a vobis quaeramus, Romani, quo piaculo expiare errorem regis, pacem veniamque impetrare a victoribus possimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 513:1)
Aetoli legati in senatum introducti, cum et causa eos sua et fortuna hortaretur, ut confitendo seu culpae seu errori veniam supplices peterent, orsi a beneficiis in populum Romanum et prope exprobrantes virtutem suam in Philippi bello et offenderunt aures insolentia sermonis et eo,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 558:1)
ii vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos ut suae potius clementiae quam regis culpae, qui satis superque poenarum dedisset, memores consulerent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 661:2)
deinde ut apparuit nec numero se nec virtute pares esse, in urbem compulsi veniam erroris petebant, dedere urbem parati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 152:2)
data venia regulo, duci inde exercitus per Axylon quam vocant terram coeptus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 226:1)
et ab Antiocho legati et ab ipsis Gallis, ut pacis leges dicerentur, et ab Ariarathe rege Cappadocum venerunt ad veniam petendam luendamque pecunia noxam, quod auxiliis Antiochum iuvisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 442:1)
mihi quaeso ita ignoscatis, patres conscripti, si longiorem orationem non cupiditas gloriandi de me, sed necessaria criminum defensio fecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 623:1)
eo magis mirabundo quaerentique quid rei esset, pacem veniamque precata deorum dearumque, si coacta caritate eius silenda enuntiasset, ancillam se ait dominae comitem id sacrarium intrasse, liberam numquam eo accessisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 104:1)
neganti ultra quicquam scire, non eandem dicere, si coarguatur ab alio, ac per se fatenti veniam aut gratiam fore;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 125:1)
si mihi pater suscenseret, te maiorem fratrem pro minore deprecari oportebat, te adulescentiae, te errori veniam impetrare meo.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 188:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION