도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed quid de herbis arboribus que, quid de inanimatis omnino consentiam rebus prorsus dubito.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:4)
— Prorsus, inquam, nihil ualeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:25)
— Qui quidem, inquam, mente consistat nullus prorsus ambigat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:7)
o, inquam, ueri praeuia luminis, quae usque adhuc tua fudit oratio cum sui speculatione diuina tum tuis rationibus inuicta patuerunt, eaque mihi etsi ob iniuriae dolorem nuper oblita non tamen antehac prorsus ignorata dixisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:2)
Ex quibus omnibus bonorum quidem potentia, malorum uero minime dubitabilis apparet infirmitas ueramque illam Platonis esse sententiam liquet solos quod desiderent facere posse sapientes, improbos uero exercere quidem quod libeat, quod uero desiderent explere non posse.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:25)
Quantumlibet igitur saeuiant mali, sapienti tamen corona non decidet, non arescet;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:7)
Quae cum ita sint, de malorum quoque inseparabili poena dubitare sapiens nequeat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:18)
alioquin concessis praecedentibus nihil prorsus est quod de inlatione causetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:2)
neque enim sapientum quisquam exsul inops ignominiosusque esse malit potius quam pollens opibus, honore reuerendus, potentia ualidus in sua permanens urbe florere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:4)
Parcit itaque sapiens dispensatio ei quem deteriorem facere possit aduersitas, ne cui non conuenit laborare patiatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 6:5)
Lex et sapiens arbiter aequi,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 37:1)
— Omnem, inquit, bonam prorsus esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:4)
— Quare, inquit, ita uir sapiens moleste ferre non debet quotiens in fortunae certamen adducitur, ut uirum fortem non decet indignari quotiens increpuit bellicus tumultus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:32)
recta quidem, inquam, exhortatio tuaque prorsus auctoritate dignissima, sed quod tu dudum de prouidentia quaestionem pluribus aliis implicitam esse dixisti re experior.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:3)
— Ne id, inquam, prorsus uereare;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION