라틴어 문장 검색

Siluas tantum maesta requirit,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 25:1)
Nec uobis capreas si libeat sequi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 7:1)
Quam nunc requiris immemor,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 24:1)
— Uide igitur ne opinionem populi sequentes quiddam ualde inopinabile confecerimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:27)
Simul, cum omne disputationis tuae latus indubitata fide constiterit, nihil de sequentibus ambigatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:10)
Rupis Achaemeniae scopulis, ubi uersa sequentum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, II 1:1)
Aut quis ualeat nescita sequi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 17:1)
Igitur quisquis uera requirit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 25:1)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
Itaque si digna rebus nomina uelimus imponere, Platonem sequentes deum quidem aeternum, mundum uero dicamus esse perpetuum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:5)
ens autem aeternum nullum sequitur in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:4)
quod mundus possit esse aeternus, et quod ex hoc nullum sequatur impossibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:2)
licet effectus sequatur suam causam naturaliter, potest tamen simul esse cum sua causa in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:5)
Minor etiam patet, quia, sicut in omni genere oportet quod primum sit causa omnium aliorum, sic et in genere entis oportet quod primum ens sit causa aliorum, et ex hoc sequitur quod illud primum ens sit ens non causatum, quoniam ipsum debet esse causa sufficiens rerum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:9)
Sic ergo mundus potest esse aeternus, et ex hoc nullum videtur sequi impossibile per rationem, nec ex hoc potest argumentari aliquod inconveniens.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION