라틴어 문장 검색

Si tamen adspicias, quantum tibi femina praestem, tum cum luce nova noctis confinia servo, praemia danda putes;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 53:2)
"Tempus adest, genitor, quoniam fundamine magno res Romana valet et praeside pendet ab uno, praemia (sunt promissa mihi dignoque nepoti!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 92:2)
supplicii pars est in regione mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 248)
supplicium patitur non nova culpa novum;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1237)
mensque reformidat, veluti sua vulnera, tempus illud, et admonitu fit novus ipse pudor, et quaecumque adeo possunt afferre pudorem, illa tegi caeca condita nocte decet, nil igitur referam nisi me peccasse, sed illo praemia peccato nulla petita mihi, stultitiamque meum crimen debere vocari, nomina si facto reddere vera velis, quae si non ita sunt, alium, quo longius absim, quaere;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 610)
vix equidem credar, sed, cum sint praemia falsi nulla, ratam debet testis habere fidem:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1015)
pro quibus inventis, ut munus munere penses, da, precor, ingenio praemia digna meo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1127)
nunc mea supplicio vita pudenda suo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 319)
iam mihi canities pulsis melioribus annis venerat, antiquas miscueratque comas, postque meos ortus Pisaea vinctus oliva abstulerat deciens praemia victor eques, cum maris Euxini positos ad laeva Tomitas quaerere me laesi principis ira iubet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1050)
praemia si studio consequar ista, sat est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 726)
exibis vagus huc illuc fluitantibus errat Iudaeus, postquam patria de sede revulsus supplicium pro caede luit, Christique negati sanguine respersus commissa piacula solvit, en quo priscorum virtus defluxit avorum!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3170)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)
iuncta est suppliciis fides iniquis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum33)
haec olim patribus praemia contulit insignis pietas numinis unici, cuius subsidio nos quoque vescimur pascentes dapibus pectora mysticis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae32)
marcent suppliciis Tartara mitibus, exultatque sui carceris otio functorum 1 populus liber ab ignibus, nec fervent solito flumina sulphure.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae38)

SEARCH

MENU NAVIGATION