도구

도구

라틴어 문장 검색

Tum vero ardentes oculi atque adtractus ab alto Spiritus, interdum gemitu gravis, imaque longo Ilia singultu tendunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:3)
Ipsis est aer avibus non aequus, et illae Praecipites alta vitam sub nube relinquunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 14:2)
Talis amor Daphnin, qualis cum fessa iuvencum Per nemora atque altos quaerendo bucula lucos Propter aquae rivum viridi procumbit in ulva Perdita, nec serae meminit decedere nocti.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 20:1)
eo dicente deum domus alta silescit, Et tremefacta solo tellus, silet arduus aether.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 26:2)
Itur in antiquam silvam, stabula alta ferarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 27:1)
Et tum sicut equus qui de praesepibus fartus Vincla suis magnis animis abrupit, et inde Fert sese campi per caerula laetaqua prata Celso pectore, saepe iubam quassat simul altam, Spiritus ex anima calida spumas agit albas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 8:2)
Denique Mulciber, et ipse ferens altissima caeli, *Contingunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 2:5)
Tu qui permensus ponti maria alta velivola Ennius in quarto decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 10:2)
Rapit ex alto naves velivolas
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 10:5)
Roscida noctivagis astris labentibus Phoebe, Pulsa loco cessit concedens lucibus altis.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 12:3)
Ferte citi ferrum, date tela, et scandite muros:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 16:6)
— Virgineumque alte bibit acta cruorem, ut apud Homerum de hasta:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 17:5)
Sic in corporibus incultis squamosisque alta congeries sordium squalor appellatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 19:2)
Hyginus tamen, qui ius pontificium non ignoravit, in quinto librorum quos de Virgilio fecit bidentes appellari scripsit hostias quae per aetatem duos dentes altiores haberent, per quos ex minore in maiorem transcendisse constaret aetatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 7:2)
Nam, si Homeri latentem prudentiam scruteris altius, delinimentum illud quod Helena vino miscuit, Νηπενθές τ’ ἄχολόν τε κακῶν ἐπίληθον ἁπάντων, non herba fuit, non ex India sucus, sed narrandi oportunitas quae hospitem moeroris oblitum flexit ad gaudium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 18:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION