라틴어 문장 검색

itaque illius verae elegantisque philosophiae, quae ducta a Socrate in Peripateticis adhuc permansit et idem alio modo dicentibus Stoicis, cum Academici eorum controversias disceptarent, nulla fere sunt aut pauca admodum Latina monumenta sive propter magnitudinem rerum occupationemque hominum, sive etiam quod imperitis ea probari posse non arbitrabantur, cum interim illis silentibus C. Amafinius extitit dicens, cuius libris editis commota multitudo contulit se ad eam potissimum disciplinam, sive quod erat cognitu perfacilis, sive quod invitabantur inlecebris blandis voluptatis, sive etiam, quia nihil erat prolatum melius, illud quod erat tenebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 6:1)
Prorsus non arbitror.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:6)
quae si quando adepta erit id quod ei fuerit concupitum, tum ecferetur alacritate, ut nihil ei constet, quod agat, ut ille, qui voluptatem animi nimiam summum esse errorem arbitratur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 35:1)
oratorem denique non modo accusantem, sed ne defendentem quidem probant sine aculeis iracundiae, quae etiamsi non adsit, tamen verbis atque motu simulandam arbitrantur, ut auditoris iram oratoris incendat actio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 43:7)
quod quidem solet eis etiam accidere, qui illa mala esse censent, ferenda tamen aequo animo arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 60:3)
quodsi ab is inventa et perfecta virtus est, et si praesidii ad beate vivendum in virtute satis est, quis est qui non praeclare et ab illis positam et a nobis susceptam operam philosophandi arbitretur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 2:2)
sed, ut opinor, hic error et haec indoctorum animis offusa caligo est, quod tam longe retro respicere non possunt nec eos, a quibus vita hominum instructa primis sit, fuisse philosophos arbitrantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 6:4)
cuius multiplex ratio disputandi rerumque varietas et ingenii magnitudo Platonis memoria et litteris consecrata plura genera effecit dissentientium philosophorum, e quibus nos id potissimum consecuti sumus, quo Socratem usum arbitrabamur, ut nostram ipsi sententiam tegeremus, errore alios levaremus et in omni disputatione, quid esset simillimum veri, quaereremus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 11:1)
sed quaero, utrum aliquid actum superioribus diebus an nihil arbitremur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 15:2)
neminem, qui aut libertate dignus esset aut vellet omnino liber esse, sibi amicum arbitrabatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 63:10)
atque ego statim Syracusanis - erant autem principes mecum - dixi me illud ipsum arbitrari esse, quod quaererem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 65:2)
totius enim mundi se incolam et civem arbitrabatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 108:5)
atque hic vir impediri etiam animi aciem aspectu oculorum arbitrabatur, et cum alii saepe, quod ante pedes esset, non viderent, ille infinitatem omnem peregrinabatur, ut nulla in extremitate consisteret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 114:2)
aut Homero delectationem animi ac voluptatem aut cuiquam docto defuisse umquam arbitramur?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 114:7)
equidem me etiam conscripturum arbitror - ubi enim melius uti possumus hoc, cuicuimodi est, otio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 121:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION