라틴어 문장 검색

O dura fata semper et sortem asperam, cum saevit et cum parcit ex aequo malam!
(세네카, 메데아 7:32)
me crudeli sorte parentes raptos prohibet lugere timor fratrisque necem deflere vetat, in quo fuerat spes una mihi totque malorum breve solamen.
(세네카, 옥타비아 1:19)
no timere nutus cuius obsequium meus haud ferre posset fata post fratris dolor scelere interempti, cuius imperium tenet et sorte gaudet auctor infandae necis.
(세네카, 옥타비아 2:15)
Quid me, potens Fortuna, fallaci mihi blandita vultu, sorte contentum mea alte extulisti, gravius ut ruerent edita .receptus arce totque prospicerem metus?
(세네카, 옥타비아 6:1)
nodosa sortis verba et implexos dolos ac triste carmen alitis solvi ferae.
(세네카, 오이디푸스 2:11)
Responsa dubia sorte perplexa iacent.
(세네카, 오이디푸스 3:7)
In tempore ipso sorte Phoebea excitus Tiresia tremulo tardus accelerat genu comesque Manto luce viduatum trahens.
(세네카, 오이디푸스 4:6)
Te senior turpi sequitur Silenus asello, turgida pampineis redimitus tempora sortis;
(세네카, 오이디푸스 6:22)
Metus remitte, prospero regnum in statu est domusque florens sorte felici viget.
(세네카, 파이드라 6:3)
iam quarta Eleusin dona Triptolemi secat paremque totiens libra composuit diem, ambiguus ut me sortis ignotae labor detinuit inter mortis et vitae mala.
(세네카, 파이드라 12:2)
auspicia digna prorsus inferno hospite.
(세네카, 파이드라 12:9)
O sors acerba et dura, famulatus gravis, cur me ad nefandum nuntium casus vocat?
(세네카, 파이드라 14:10)
Proloquere quae sors aggravet quassam domum.
(세네카, 파이드라 14:14)
amplius sors nulla restat;
(세네카, 파이드라 17:6)
periere, cuncta sors mihi infesta abstulit:
(세네카, Phoenissae 243:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION