도구

도구

라틴어 문장 검색

sed nescio quo modo, dum lego, adsentior, cum posui librum et mecum ipse de inmortalitate animorum coepi cogitare, adsensio omnis illa elabitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 24:16)
quid procreatio liberorum, quid propagatio nominis, quid adoptationes filiorum, quid testamentorum diligentia, quid ipsa sepulcrorum monumenta elogia significant nisi nos futura etiam cogitare?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 30:11)
praecipue vero fruentur ea, qui tum etiam, cum has terras incolentes circumfusi erant caligine, tamen acie mentis dispicere cupiebant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 44:2)
quae quidem cogitans soleo saepe mirari non nullorum insolentiam philosophorum, qui naturae cognitionem admirantur eiusque inventori et principi gratias exultantes agunt eumque venerantur ut deum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 47:1)
(nec vero de hoc quisquam dubitare posset, nisi idem nobis accideret diligenter de animo cogitantibus, quod is saepe usu venit, qui [cum] acriter oculis deficientem solem intuerentur, ut aspectum omnino amitterent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 72:2)
sed homines ea sibi accidere posse non cogitant:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 85:10)
etsi enim mihi sum conscius numquam me nimis vitae cupidum fuisse, tamen interdum obiciebatur animo metus quidam et dolor cogitanti fore aliquando finem huius lucis et amissionem omnium vitae commodorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 10:2)
de Anaxarcho Democritio cogitetur, qui cum Cypri in manus Timocreontis regis incidisset, nullum genus supplicii deprecatus est neque recusavit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 52:4)
Ad ferendum igitur dolorem placide atque sedate plurimum proficit toto pectore, ut dicitur, cogitare, quam id honestum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 58:6)
quae vox declarat is esse haec acerba, quibus non fuerint cogitata.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 30:4)
qui autem semper cogitavisset accidere posse aliquid adversi, ei fieri illud sempiternum malum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 32:5)
ita semper angi aut accipiendo aut cogitando malo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 32:7)
Levationem autem aegritudinis in duabus rebus ponit, avocatione a cogitanda molestia et revocatione ad contemplandas voluptates.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 33:1)
Ut cum videmus speciem primum candoremque caeli, dein conversionis celeritatem tantam quantam cogitare non possumus, tum vicissitudines dierum ac noctium commutationesque temporum quadrupertitas ad maturitatem frugum et ad temperationem corporum aptas eorumque omnium moderatorem et ducem solem, lunamque adcretione et deminutione luminis quasi fastorum notantem et significantem dies, tum in eodem orbe in duodecim partes distributo quinque stellas ferri eosdem cursus constantissime servantis disparibus inter se motibus, nocturnamque caeli formam undique sideribus ornatam, tum globum terrae eminentem e mari, fixum in medio mundi universi loco, duabus oris distantibus habitabilem et cultum, quarum altera, quam nos incolimus, Sub a/xe posita ad ste/llas septem, unde ho/rrifer, Aquilo/nis stridor ge/lidas molitu/r nives, altera australis, ignota nobis, quam vocant Graeci ἀντίχθονα, ceteras partis incultas, quod aut frigore rigeant aut urantur calore;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 67:1)
utrumque enim consequitur, ut et considerandis rebus humanis proprio philosophiae fruatur officio et adversis casibus triplici consolatione sanetur, primum quod posse accidere diu cogitaverit, quae cogitatio una maxime molestias omnis extenuat et diluit, deinde quod humana humane ferenda intellegit, postremo quod videt malum nullum esse nisi culpam, culpam autem nullam esse, cum id, quod ab homine non potuerit praestari, evenerit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 34:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION