도구

도구

라틴어 문장 검색

quod si delira haec furiosaque cernimus esse et ridere potest non ex ridentibus auctus, et sapere et doctis rationem reddere dictis non ex seminibus sapientibus atque disertis, qui minus esse queant ea quae sentire videmus seminibus permixta carentibus undique sensu?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:5)
Nunc animam quoque ut in membris cognoscere possis esse neque harmonia corpus sentire solere, principio fit uti detracto corpore multo saepe tamen nobis in membris vita moretur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 3:9)
idque sibi solum per se sapit et sibi gaudet, cum neque res animam neque corpus commovet una.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:6)
verum ubi vementi magis est commota metu mens, consentire animam totam per membra videmus sudoresque ita palloremque existere toto corpore et infringi linguam vocemque aboriri, caligare oculos, sonere auris, succidere artus, denique concidere ex animi terrore videmus saepe homines;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 4:8)
inplexis ita principiis ab origine prima inter se fiunt consorti praedita vita, nec sibi quaeque sine alterius vi posse videtur corporis atque animi seorsum sentire potestas, sed communibus inter eas conflatur utrimque motibus accensus nobis per viscera sensus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:17)
Quod super est, siquis corpus sentire refutat atque animam credit permixtam corpore toto suscipere hunc motum quem sensum nominitamus, vel manifestas res contra verasque repugnat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 9:1)
quid sit enim corpus sentire quis adferet umquam, si non ipsa palam quod res dedit ac docuit nos?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 9:2)
Praeterea gigni pariter cum corpore et una crescere sentimus pariterque senescere mentem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:1)
Et quoniam mens est hominis pars una locoque fixa manet certo, vel ut aures atque oculi sunt atque alii sensus qui vitam cumque gubernant, et vel uti manus atque oculus naresve seorsum secreta ab nobis nequeunt sentire neque esse, sed tamen in parvo lincuntur tempore tali, sic animus per se non quit sine corpore et ipso esse homine, illius quasi quod vas esse videtur, sive aliud quid vis potius coniunctius ei fingere, quandoquidem conexu corpus adhaeret.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:1)
nec sibi enim quisquam moriens sentire videtur ire foras animam incolumem de corpore toto, nec prius ad iugulum et supera succedere fauces, verum deficere in certa regione locatam;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 15:7)
Praeterea si inmortalis natura animaist et sentire potest secreta a corpore nostro, quinque, ut opinor, eam faciundum est sensibus auctam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:1)
haud igitur per se possunt sentire neque esse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:5)
Et quoniam toto sentimus corpore inesse vitalem sensum et totum esse animale videmus, si subito medium celeri praeciderit ictu vis aliqua, ut sorsum partem secernat utramque, dispertita procul dubio quoque vis animai et discissa simul cum corpore dissicietur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:6)
falciferos memorant currus abscidere membra saepe ita de subito permixta caede calentis, ut tremere in terra videatur ab artubus id quod decidit abscisum, cum mens tamen atque hominis vis mobilitate mali non quit sentire dolorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:8)
Quod si forte ideo magis inmortalis habendast, quod vitalibus ab rebus munita tenetur, aut quia non veniunt omnino aliena salutis, aut quia quae veniunt aliqua ratione recedunt pulsa prius quam quid noceant sentire queamus, praeter enim quam quod morbis cum corporis aegret, advenit id quod eam de rebus saepe futuris macerat inque metu male habet curisque fatigat, praeteritisque male admissis peccata remordent.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 21:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION