라틴어 문장 검색

"Sed, sicut non vult mortem peccatoris, tantum ut revertatur et vivat, ita tepidos odit et cito ei nausiam faciunt."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:49)
falsus rumor cito opprimitur et vita posterior iudicat de priori.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:19)
sed tamen cito ignis stipulae conquiescit et exundans flamma deficientibus nutrimentis paulatim emoritur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:21)
Non calamitates miserorum, sed fragilem humanae condicionis narro statum - horret animus temporum nostrorum ruinas prosequi - viginti et eo amplius anni sunt, quod inter Constantinopolin et Alpes Iulias cotidie Romanus sanguis effunditur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:8)
Proclivis est enim malorum aemulatio et, quorum virtutem adsequi nequeas, cito imitere vitia.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 4:23)
Veniet, veniet tempus - dies adlabitur, dum ignoras - et iste formosulus tuus, quia cito senescunt mulieres, maxime quae iuxta viros sunt, vel ditiorem reperiet vel iuniorem.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 10:4)
In solitudine cito subrepit superbia et, si parumper ieiunaverit hominemque non viderit, putat se alicuius esse momenti oblitusque sui, unde quo venerit, intus corpore lingua foris vagatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:3)
Ne ad scribendum cito prosilias et levi ducaris insania.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:1)
Nulli detrahas nec in eo te sanctum putes, si ceteros laceres.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:4)
"Adversus presbyterum accusationem cito ne receperis."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 19:33)
Illoque mandante posse et senes diu vivere et iuvenes cito mori eleganter lusit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 2:4)
"Iuvenis quidem potest cito mori, sed senex diu vivere non potest."
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 2:5)
Cum tener uxorem ducat spado, Mevia Tuscum figat aprum et nuda teneat venabula mamma, patricios omnis opibus cum provocet unus quo tondente gravis iuveni mihi barba sonabat, cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi Crispinus Tyrias umero revocante lacernas ventilet aestivum digitis sudantibus aurum, nec sufferre queat maioris pondera gemmae, difficile est saturam non scribere, nam quis iniquae tam patiens urbis, tam ferreus, ut teneat se, causidici nova cum veniat lectica Mathonis plena ipso, post hunc magni delator amici et cito rapturus de nobilitate comesa quod superest, quem Massa timet, quem munere palpat Carus et a trepido Thymele summissa Latino?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I10)
egregius cenat meliusque miserrimus horum et cito casurus iam perlucente ruina, interea gustus elementa per omnia quaerunt numquam animo pretiis opstantibus;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI5)
rusticus expectas ut non sit adultera Largae filia, quae numquam maternos dicere moechos tam cito nec tanto poterit contexere cursu, ut non terdecies respiret?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV6)

SEARCH

MENU NAVIGATION