라틴어 문장 검색

causam capitis semel dixit, bello sociali, simul cum Timotheo, eoque iudicio est absolutus.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 3장 3:2)
hoc iudicio damnatur Timotheus lisque eius aestimatur centum talentis.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 3장 5:3)
Huius post mortem cum populum iudicii sui paeniteret, multae novem partes detraxit et decem talenta Cononem, filium eius, ad muri quandam partem reficiendam iussit dare.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 1:1)
at ille in iudicium venit, nihil eorum negavit, quae adversarii crimini dabant, omniaque, quae collegae dixerant, confessus est neque recusavit quominus legis poenam subiret, sed unum ab iis petivit, ut in sepulcro suo inscriberent:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 8장 2:1)
sic a iudicio capitis maxima discessit gloria.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 8장 5:2)
ab eodem in iudiciis, cum capitis causam diceret, defensus aliquotiens, liberatus discesserat.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 2장 3:2)
hic ab Agnone accusatus, quod Piraeum Nicanori prodidisset, ex consilii sententia in custodiam coniectus Athenas deductus est, ut ibi de eo legibus fieret iudicium.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 3장 4:1)
quare ne perorandi quidem ei data est facultas dicenti causam in iudicio:
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 4장 2:1)
sine dubio magnus omnium iudicio hic vir exstitit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, 1장 1:2)
neminem neque suo nomine neque subscribens accusavit, in ius de sua re numquam iit, iudicium nullum habuit.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 6장 3:2)
ille autem, sui iudicii, potius quid se facere par esset intuebatur quam quid alii laudaturi forent.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 9장 7:2)
ex quo iudicari potest non inertia, sed iudicio fugisse rei publicae procurationem.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 15장 3:2)
incertum metune iudicii, quod priuato parabatur, an quo maturius sociis inplorantibus subueniret;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 18장 1:2)
Cicerone in iudicio quodam deplorante temporum statum Publium Clodium inimicum eius, frustra iam pridem a patribus ad plebem transire nitentem, eodem die horaque nona transduxit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 20장 4:3)
iudicia ad duo genera iudicum redegit, equestris ordinis ac senatorii;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Iulius, 41장 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION