도구

도구

라틴어 문장 검색

Quam commode ordines discripti, aetates, classes, equitatus, in quo suffragia sunt etiam senatus, nimis multis iam stulte hanc utilitatem tolli cupientibus, qui novam largitionem quaerunt aliquo plebei scito reddendorum equorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 4:2)
233M Tum virtute, labore, industria tueretur summi viri indolem, nisi nimis animose ferox natura illum nescio quo Non.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quintus 16:8)
quae si tibi parva, ut est, ita videtur, haec caelestia semper spectato, illa humana contemnito.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 6 2:3)
est in manibus laudatio, quam cum legimus, quem philosophum non contemnimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 16:2)
Tertiam enim aetatem hominum videbat, nec erat ei verendum ne vera praedicans de se nimis videretur aut insolens aut loquax.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 41:2)
contemni se putant, despici, illudi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 83:5)
O miserum senem, qui mortem contemnendam esse in tam longa aetate non viderit!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 85:2)
senectutis autem nullus est certus terminus, recteque in ea vivitur, quoad munus offici exsequi et tueri possit mortemque contemnere, ex quo fit ut animosior etiam senectus sit quam adulescentia et fortior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 92:1)
quod igitur adulescentes, et ei quidem non solum indocti sed etiam rustici contemnunt, id docti senes extimescent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 95:2)
etsi ipsa sors contemnenda non est, si [et] auctoritatem habet vetustatis, ut eae sunt sortes, quas e terra editas accepimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 52:5)
Inrideamus haruspices, vanos, futtiles esse dicamus, quorumque disciplinam et sapientissimus vir et eventus ac res conprobavit, contemnamus, etiam Babylonem et eos, qui e Caucaso caeli signa servantes numeris et modis stellarum cursus persequuntur, condemnemus, inquam, hos aut stultitiae aut vanitatis aut inpudentiae, qui quadringenta septuaginta milia annorum, ut ipsi dicunt, monumentis conprehensa continent, et mentiri iudicemus nec, saeculorum reliquorum iudicium quod de ipsis futurum sit, pertimescere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 55:1)
illa duo somnia, quae creberrume commemorantur a Stoicis, quis tandem potest contemnere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 83:2)
Haec igitur et a dis significata et a nostris maioribus iudicata contemnimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 146:9)
Primus enim est de contemnenda morte, secundus de tolerando dolore, de aegritudine lenienda tertius, quartus de reliquis animi perturbationibus, quintus eum locum conplexus est, qui totam philosophiam maxime inlustrat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 3:3)
Nobis haec portenta deum dedit ipse creator Tarda et sera nimis, sed fama ac laude perenni.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 94:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION