라틴어 문장 검색

Crudelitas ista pietas est;
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:29)
Christus dura corda mollivit et inter cruentos gladios invenit locum pietas.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 13:6)
Magna quidem, sacris quae dat praecepta libellis, victrix fortunae sapientia;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII9)
plurima felix paulatim vitia atque errores exuit omnes, prima docet rectum sapientia, quippe minuti semper et infirmi est animi exiguique voluptas ultio, continuo sic collige, quod vindicta nemo magis gaudet quam femina.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII74)
numquam aliud natura, aliud sapientia dicit, acribus exemplis videor te eludere?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV115)
Sed et bello et pace et foris et domi omnem in partem Romana virtus tum se adprobavit, nec alia magis quam Tarentina victoria ostendit populi Romani fortitudinem, senatus sapientiam, ducum magnanimitatem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 16:1)
In eligendis magistratibus quae centuriarum sapientia, cum iuniores a senioribus consilium de creandis consulibus petiverant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 26:2)
Gratulandum tamen ut in tanta perturbatione est, quod potissimum ad Octavium Caesarem Augustum summa rerum redit, qui sapientia sua atque sollertia perculsum undique ac perturbatum ordinavit imperii corpus, quod haud dubie numquam coire et consentire potuisset, nisi unius praesidis nutu quasi anima et mente regeretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, RES SUB CAESARE AUGUSTO 5:1)
Ipsius quoque consulis corpus, quod militum pietas humi abdiderat, effossum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 18:1)
tristis item vetulae vitis sator atque temporis incusat momen saeclumque fatigat, et crepat, antiquum genus ut pietate repletum perfacile angustis tolerarit finibus aevom, cum minor esset agri multo modus ante viritim;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 26:9)
hunc vexare pudorem, hunc vincula amicitiai rumpere et in summa pietate evertere suadet:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:11)
nam si, ut ipsa petit maiestas cognita rerum, dicendum est, deus ille fuit, deus, inclyte Memmi, qui princeps vitae rationem invenit eam quae nunc appellatur sapientia, quique per artem fluctibus et tantis vitam tantisque tenebris in tam tranquillo et tam clara luce locavit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:4)
nec pietas ullast velatum saepe videri vertier ad lapidem atque omnis accedere ad aras nec procumbere humi prostratum et pandere palmas ante deum delubra nec aras sanguine multo spargere quadrupedum nec votis nectere vota, sed mage pacata posse omnia mente tueri.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:3)
Messala et Scipio, alter de pietate, de virtute alter, ut refers, cognomina reppererunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 28:2)
et ab eo parentalia diemque festum causa pietatis statutum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 17:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION