라틴어 문장 검색

Quod eo minus difficile factu est, quia tam privatis hominibus quam factionibus sibi ipsis adulari insitum est, aut saltem ostentare in gloriam suam quod non omnino credunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XV. DE SEDITIONIBUS ET TURBIS 20:7)
Adeo ut magis intra se hoc asserat tanquam rem quam lubens optaret, quam quod penitus hoc credat et sentiat.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:11)
Nemo enim deos non esse credit, nisi cui deos non esse expedit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XVI. DE ATHEISMO 1:12)
At potentiae nimiae soloecismus est, credere se posse finem rei pro arbitrio assequi, neque tamen media procurare.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIX. DE IMPERIO 3:9)
Tales (crede) effigies vix ulli placebunt praeterquam pictori ipsi.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLI. [ = English XLIII] DE PULCHRITUDINE 2:6)
In tractando cum callidis et dolosis, verbis eorum minime credendum, nisi fines et intentiones eorum habeas verborum interpretes.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLV. [ = English XLVII] DE NEGOTIATIONE 1:18)
Quod sic dum credit, procul in sua quisque recedit, His opibus partis solitae sibi fraudibus artis, Moris ut est cautos fatui fore rebus adauctos.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:5)
Nunquam iustus ita spem ponat in hac sibi uita, Nec se uirtutum credat munimine tutum, Negligat ut contra uigilare nocencia monstra Insidiatoris hominis magis interioris:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:6)
Quod factum digna quia credit et arte benigna, Cogitat, unde quidem par reddere possit eidem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:4)
Cui non credenti regnoque sibique timenti, Vrso dante fidem, bos supplex ducitur idem.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:21)
Quod queat ut credi, facit hic, qui presidet edi, Pandit et id totum, soli quod erat sibi notum, Hocque docet signo, quid agatur ab hoste maligno:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:20)
Intrat nocte thorum posthac rex nescius horum;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XV. De rege et duobus pulicibus 16:6)
Cuius in ede nigrum perhibent habitasse chelidrum, Indidit, ut credo, cui nomen et ipsa nigredo;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:21)
Quod mus dum credit, laqueos ex more peredit, Liber et exiuit mox gattus, ut ante petiuit, Impaciensque more murem complectitur ore.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:13)
Vt nemus intret idem, posthac contingit eidem Cum canibus rursum procul indagantibus ursum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION