라틴어 문장 검색

Itaque lex ipsa naturae, quae utilitatem hominum conservat et continet, decernet profecto, ut ab homine inerti atque inutili ad sapientem, bonum, fortem virum transferantur res ad vivendum necessariae, qui si occiderit, multum de communi utilitate detraxerit, modo hoc ita faciat, ut ne ipse de se bene existimans seseque diligens hanc causam habeat ad iniuriam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 37:1)
Hunc igitur ipsum anulum si habeat sapiens, nihilo plus sibi licere putet peccare, quam si non haberet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 47:8)
nam in sapientibus viris perfectisque nihil potest esse tale.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 55:2)
Sapientem et bonum virum fingimus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 62:4)
Nemo est, qui hoc viri boni fuisse neget, sapientis negant, ut si minoris, quam potuisset, vendidisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 78:3)
Haec igitur est illa pernicies, quod alios bonos, alios sapientes existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 78:4)
Hecatonem quidem Rhodium, discipulum Panaeti, video in iis libris, quos de officio scripsit Q. Tuberoni, dicere sapientis esse nihil contra mores, leges, instituta facientem habere rationem rei familiaris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 79:1)
Si tabulam de naufragio stultus arripuerit, extorquebitne earn sapiens, si potuerit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 114:6)
si una tabula sit, duo naufragi, eique sapientes, sibine uterque rapiat, an alter cedat alteri?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 115:2)
Quaerit etiam, si sapiens adulterinos nummos acceperit imprudens pro bonis, cum id rescierit, soluturusne sit eos, si cui debeat, pro bonis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 116:1)
si qui sapiens rogatus sit ab eo, qui eum heredem faciat, cum ei testamento sestertium milies relinquatur, ut, ante quam hereditatem adeat, luce palam in foro saltet, idque se facturum promiserit, quod aliter heredem eum scripturus ille non esset, faciat, quod promiserit, necne?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 119:2)
aut tam iucundum cognitu atque auditu, quam sapientibus sententiis gravibusque verbis ornata oratio et polita?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 31:2)
aut vero reliquas utilitates aut in constituendis aut in conservandis civitatibus non a sapientibus et fortibus viris, sed a disertis ornateque dicentibus esse constitutas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 36:2)
et C. Sempronios, quorum pater, homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens, et saepe alias et maxime censor saluti rei publicae fuit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 38:3)
si item Aristoteles, si Theophrastus, si Carneades in rebus eis, de quibus disputaverunt, eloquentes et in dicendo suaves atque ornati fuerunt, sint eae res, de quibus disputant, in aliis quibusdam studiis, oratio quidem ipsa propria est huius unius rationis, de qua loquimur et quaerimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 49:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION