도구

도구

라틴어 문장 검색

oratorem negas, nisi illam scientiam adsumpserit, esse posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 236:3)
tibi enim adsentior vestrum esse hoc totum diserte dicere, idque si quis in alia arte faciat, eum adsumpto aliunde uti bono, non proprio nec suo.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 39:7)
itemque de re publica, de imperio, de re militari, de disciplina civitatis, de hominum moribus, adsumamus eam quoque partem, sed ita, ut sit circumscripta modicis regionibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 67:2)
Tum Catulus 'praeclare mihi videris, Antoni, posuisse' inquit 'ante oculos, quid discere oporteret eum, qui orator esset futurus, quid, etiam si non didicisset, ex eo, quod didicisset, adsumeret;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 71:1)
nusquam enim tam quaeritur, quale sit genus ipsum rei quam in scripto, quod totum a facti controversia separatum est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 112:2)
Quid enim est, in quo haereat, qui viderit omne, quod sumatur in oratione aut ad probandum aut ad refellendum, aut ex sua sumi vi atque natura aut adsumi foris?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 163:1)
" Foris autem adsumuntur ea, quae non sua vi, sed extranea sublevantur, ut haec:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 173:1)
quorum princeps Socrates fuit, is qui omnium eruditorum testimonio totiusque iudicio Graeciae cum prudentia et acumine et venustate et subtilitate tum vero eloquentia, varietate, copia, quam se cumque in partem dedisset omnium fuit facile princeps, eis, qui haec, quae nunc nos quaerimus, tractarent, agerent, docerent, cum nomine appellarentur uno, quod omnis rerum optimarum cognitio atque in eis exercitatio philosophia nominaretur, hoc commune nomen eripuit sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus suis separavit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 60:1)
Sed ut pontifices veteres propter sacrificiorum multitudinem tris viros epulones esse voluerunt, cum essent ipsi a Numa, ut etiam illud ludorum epulare sacrificium facerent, instituti, sic Socratici a se causarum actores et a communi philosophiae nomine separaverunt, cum veteres dicendi et intellegendi mirificam societatem esse voluissent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 73:1)
P. Argumentis, quae ducuntur ex locis aut in re ipsa insitis aut adsumptis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 2장 1:4)
ex oratione, cum aut definitio ad unum verbum revocatur aut adsumpta verba removentur aut circuitus diriguntur aut coniunctione fit unum verbum ex duobus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 1:4)
quae partim sunt necessaria, partim adsumpta ad ornandum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 9장 1:3)
Nam ut dilucide probabiliterque narremus necessarium est, sed adsumimus etiam suavitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 9장 1:4)
C. Quid illa quae sine arte appellantur, quae iam dudum adsumpta dixisti, ecquonam modo artis indigent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 14장 1:1)
Qua re de constituendis actionibus, de capiendis subeundisve iudiciis, de excipienda iniquitate actionis, de comparanda aequitate, quod ea fere generis eius sunt ut, quamquam in ipsum iudicium saepe delabuntur, tamen ante iudicium tractanda videantur, paulurn ea separo a iudiciis tempore magis agendi quam dissimilitudine generis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION