라틴어 문장 검색

mihi ianuae frequentes, mihi limina tepida, mihi floridis corollis redimita domus erat, linquendum ubi esset orto mihi sole cubiculum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6323)
tene suam Tethys concessit ducere neptem Oceanusque, mari totum qui amplectitur orbem?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 649)
hic, qualis flatu placidum mare matutino horrificans Zephyrus proclivas incitat undas aurora exoriente vagi sub limina solis, quae tarde primum clementi flamine pulsae procedunt, leviterque sonant plangore cachinni, post vento crescente magis magis increbescunt purpureaque procul nantes ab luce refulgent, sic tum vestibuli linquentes regia tecta ad se quisque vago passim pede discedebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 10:2)
namque velut densas praecerpens messor aristas sole sub ardenti flaventia demetit arva, Troiugenum infesto prosternet corpora ferro.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 19:1)
Omnia qui magni dispexit lumina mundi, qui stellarum ortus comperit atque obitus, flammeus ut rapidi solis nitor obscuretur, ut cedant certis sidera temporibus, ut Triviam furtim sub Latmia saxa relegans dulcis amor gyro devocet aerio, idem me ille Conon caelesti in lumine vidit e Bereniceo vertice caesariem fulgentem clare, quam cunctis illa deorum levia protendens bracchia pollicita est, qua rex tempestate novo auctus hymenaeo vastatum finis iuerat Assyrios, dulcia nocturnae portans vestigia rixae quam de virgineis gesserat exuviis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 661)
Virginis et saevi contingens namque Leonis lumina, Callisto iuncta Lycaoniae, vertor in occasum, tardum dux ante Booten, qui vix sero alto mergitur Oceano.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 6626)
suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys nec genitor nympharum abluit Oceanus:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 884)
cur non divitiis Croesum superare potis sit uno qui in saltu tot bona possideat, prata, arva, ingentis silvas saltusque paludesque usque ad Hyperboreos et mare ad Oceanum?
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 1153)
Pascua sunt ignota tibi que Menalus alto vertice declivi celator solis inumbrat, herbarum varium florumque inpicta colore.
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:11)
scilicet ubi ait, et quidem in fabula trium sororum contemtricium in semine Semeles, ad Solem loquens, qui nymphis aliis derelictis atque neglectis in quas prius exarserat, noviter Leucothoen diligebat:
(단테 알리기에리, Epistolae 16:2)
Et nos gaudium expectatum videbimus, qui diu pernoctitavimus in deserto, quoniam Titan exorietur pacificus, et iustitia, sine sole quasi eliotropium hebetata, cum primum iubar ille vibraverit, revirescet.
(단테 알리기에리, Epistolae 25:4)
7. Verum quia sol noster, sive desiderii fervor hoc submoneat sive facies veritatis, aut morari iam creditur aut retrocedere supputatur, quasi Iosue denuo vel Amos filius imperaret, incertitudine dubitare compellimur et in vocem Precursoris irrompere sic:
(단테 알리기에리, Epistolae 47:1)
Nam etsi vim passa in angustum gubernacula sua contraxerit, undique tamen de inviolabili iure fluctus Amphitritis attingens vix ab inutili unda Oceani se circumcingi dignatur. 13.
(단테 알리기에리, Epistolae 48:3)
Et si ceteros Ytalos in presens miseria dolore confecit et rubore confudit, erubescendum esse vobis dolendumque quis dubitet, qui tam insolite sui vel Solis eclipsis causa fuistis? 24.
(단테 알리기에리, Epistolae 82:4)
et quemadmodum solem pedalis magnitudinis arbitratur, sic et circa mores vana credulitate decipitur.
(단테 알리기에리, Epistolae 92:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION