라틴어 문장 검색

Hic si dicas quod euenturum deus uidet id non euenire non posse, quod autem non potest non euenire id ex necessitate contingere, meque ad hoc nomen necessitatis adstringas, fatebor rem quidem solidissimae ueritatis sed cui uix aliquis nisi diuini speculator accesserit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:1)
Duae sunt etenim necessitates, simplex una, ueluti quod necesse est omnes homines esse mortales, altera condicionis, ut si aliquem ambulare scias eum ambulare necesse est. Quod enim quisque nouit id esse aliter ac notum est nequit, sed haec condicio minime se cum illam simplicem trahit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:3)
Item, cui potest fieri additio, illo potest aliquid esse maius;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 7:1)
toti tempori quod praecessit, potest fieri additio temporis, ergo et toto tempore quod praecessit potest esse aliquid maius;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 7:2)
Hoc idem, apparet per Aristotelem VIII Physicorum, qui dicit quod, licet aliquid sit aeternum, non tamen debet poni principium:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 14:1)
quoniam quod aliquid quandoque moveatur, quandoque quiescit, non potuit contingere ex causa immobili;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:2)
<11> Item, voluntas quae postponit volitum, aliquid exspectat in futuro;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 29:1)
Respondebit aliquis quod immo mundus est factum novum, quia haec fuit forma voluntatis divinae ab aeterno, ut mundum produceret in hora in qua factus est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 32:1)
dicet enim tibi aliquis quod non fuit talis forma divinae voluntatis ab aeterno, nec habes, unde sibi contradicas;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:4)
nec illa transmutatio quae est adventus horae, tunc ex aliqua voluntate non posset fieri novus effectus, quia omnis novus effectus requirit ante se aliquam transmutationem, ut diceret aliquis.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 38:5)
contra quas expedit, ut christianus studeat diligenter, ut sciat eas perfecte solvere, si haereticus aliquis eas opponat.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 39:2)
quod nullus artifex potest aliquid causare, concedere vel negare nisi ex principiis suae scientiae.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:2)
ergo, cum necesse sit in mundo ponere aliquem motum primum -, non enim contingit abire in infinitum in motibus quorum unus sit causa alterius - sequitur quod naturalis ex sua scientia et suis principiis quibus ipse utitur, non potest ponere primum motum novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 46:2)
Modus enim fiendi primi hominis alius est quam per generationem, nec debet esse mirabile alicui quod naturalis non potest illa considerare ad quae principia suae scientiae se non extendunt.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 50:3)
Et quia naturalis solum considerans virtutes causarum naturalium, dicit mundum et motum primum non [posse esse] novum, ex eis, fides autem christiana, considerans causam superiorem quam sit natura, dicit mundum posse esse novum ex illa, ideo non contradicunt in aliquo.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION