라틴어 문장 검색

Indigemus etiam aliquo qui in rebus Dei credibilis sit et peritus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 27:7)
Tunc manifestatur quo pacto veritate indigeat amor.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 44:5)
Fides est insuper cognitio quae ad temporis cursum refertur, quo verbum indiget ut proferatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 49:7)
Fides enim loco indiget ubi declarari et communicari valeat et is congruat et accommodetur ad id quod communicatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 77:1)
Fidei unitas ergo est tamquam unitas corporis viventis, prout merito docuit beatus Ioannes Henricus Newman cum, inter peculiaria signa quibus distinguitur temporalis continuatio doctrinae, enumerabat eius potestatem in se omnia quae invenit assumendi, in diversis locis in quo praesens est, in diversis culturis in quibus versatur, omnia purificans et ad meliorem expressionem redigens.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 93:9)
Fides asserit quoque veniam dari posse, quae pluries tempore, labore, patientia et operositate indiget:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 106:4)
Caput XI Epistulae ad Hebraeos concluditur mentione de iis qui fidei causa passi sunt (cfr 11,35-38), inter quos peculiarem locum Moyses occupat qui sibi assumpsit Christi iniuriam (cfr 11,26).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:11)
In temporum plenitudine Verbum Dei ad Mariam conversum est, quod ipsa accepit cuncta cum sua exsistentia, suo in corde, ut illud in ea carnem assumeret atque nasceretur uti lumen pro hominibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:2)
Ita in Maria iter fidei Veteris Testamenti assumitur in sequela Iesu et transformari sinit ab Eo, in intuitum ingrediens proprium Filii Dei incarnati.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:6)
tempore nec senior Pater est, nec numine maior, nam sapiens retro semper Deus edidit ex se, per quod semper erat, gignenda ad saecula verbum, edere sed verbum Patris est, at cetera verbi, adsumptum gestare hominem, reparare peremptum, conciliare Patri, dextraque in sede locare.
(프루덴티우스, Apotheosis, Hymnus de trinitate4)
ille Pater, quem nulla acies violenta tuendo eminus ardentis penetravit acumine visus, qui se forma hominis non induit, et Deitatis inmensum adsumpto non temperat ore modove.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 36)
totum hominem Deus adsumit, quia totus ab ipso est, et totum redimit quem sumpserat, omne reducens, quidquid homo est, istud tumulis, ast illud abysso.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3257)
sed cum tenderet ad superna palmas expertumque sibi Deum rogaret clausus iugiter indigensque victus, iussus nuntius advolare terris, qui pastum famulo daret probato, raptim desilit obsequente mundo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum17)
est quippe et illud grande virtutis genus, operire nudos, indigentes pascere, opem benignam ferre supplicantibus, unam paremquc sortis humanae vicem inter potentes atque egenos ducere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium59)
mens obstetricis sedulae pie in tyrannum contumax ad spem potentis gloriae furata servat parvulum, quem mox sacerdotem sibi adsumpsit orbis conditor, per quem notatam saxeis legem tabellis traderet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae44)

SEARCH

MENU NAVIGATION