라틴어 문장 검색

dulcique uligine uligo proprie est naturalis terrae umor, ex ea numquam recedens.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1841)
potest enim fieri ut extinguatur, ut longius recedat, ut aliquod eum corpus abscondat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4786)
nam quodam tempore cum Nilus plus aequo excrevisset et diu permansisset in campis, ex aqua fluminis et calore provinciae diversa et plurima in limo animalia sunt creata, quae, recedente in alveos suos Nilo, et integra et quae semiplena fuerant, putrefacta sunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 4782)
vento rota constitit deest 'cum'. et hoc dicit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4831)
'vento' audiendum 'consistente', ut est illud "cum placi- dum ventis staret mare".
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4838)
"Qui ordo facile turbaretur, nisi maxima ratione consisteret."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 17장 1:16)
Nec de ultima statim plebe consistimus, si honores vestros et purpuras recusamus, nec factiosi sumus, si omnes unum bonum sapimus eadem congregati quiete qua singuli, nec in angulis garruli, si audire nos publice aut erubescitis aut timetis.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 31장 6:1)
nonne cemimus vix singulis aetatibus binos oratores laudabilis constitisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 97장 3:1)
Haec disserens, qua de re agatur, et in quo causa consistat, non videt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 15:1)
nec enim habet nostra mens quicquam, ubi consistat tamquam in extremo, omnesque et metus et aegritudines ad dolorem referuntur, nec praeterea est res ulla, quae sua natura aut sollicitare possit aut angere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER PRIMUS 53:4)
ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 28:5)
is hoc melior quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 59:2)
in prima igitur constitutione Zeno tuus a natura recessit, cumque summum bonum posuisset in ingenii praestantia, quam virtutem vocamus, nec quicquam aliud bonum esse dixisset, nisi quod esset honestum, nec virtutem posse constare, si in ceteris rebus esset quicquam, quod aliud alio melius esset aut peius, his propositis tenuit prorsus consequentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUARTUS 73:1)
non necesse est et illa pristina manere, ut tuenda sint, et haec multo esse cariora, quae accesserint, animique optimam quamque partem carissimam, in eaque expletione naturae summi boni finem consistere, cum longe multumque praestet mens atque ratio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 54:8)
quoniam autem is animi appetitus a principio fuit, ut ea, quae dixi, quam perfectissima natura haberemus, confitendum est, cum id adepti simus, quod appetitum sit, in eo quasi in ultimo consistere naturam, atque id esse summum bonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 60:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION