도구

도구

라틴어 문장 검색

— Et qui fieri potest ut principio cognito quis sit rerum finis ignores?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:18)
Atqui uiget incolumis illud pretiosissimum generis humani decus Symmachus socer et, quod uitae pretio non segnis emeres, uir totus ex sapientia uirtutibusque factus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 1:8)
Age enim, si iam caduca et momentaria fortunae dona non essent, quid in eis est quod aut uestrum umquam fieri queat aut non perspectum consideratumque uilescat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 1:2)
At id fieri nequit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 4:14)
Ita fit ut non uirtutibus ex dignitate sed ex uirtute dignitatibus honor accedat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:5)
Quo fit ut si quem famae praedicatio delectat huic in plurimos populos nomen proferre nullo modo conducat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:16)
Si enim uel pecunia uel honores ceteraque tale quid afferunt cui nihil bonorum abesse uideatur, nos quoque fateamur fieri aliquos horum adeptione felices.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:3)
Quo fit ut indignemur eas saepe nequissimis hominibus contigisse;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:4)
fit enim ut aliquando necessariis egeat, ut anxietatibus mordeatur, cumque haec depellere nequeat etiam id quod maxime petebat, potens esse, desistat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:7)
Quo fit ut, si in quolibet genere imperfectum quid esse uideatur, in eo perfectum quoque aliquid esse necesse sit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:4)
alioquin ex uno membro beatitudo uidebitur esse coniuncta, quod fieri nequit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:10)
Quo fit uti summa, cardo atque causa expetendorum omnium bonitas esse iure credatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:18)
— Nonne, inquit, monstrauimus ea quae appetuntur pluribus idcirco uera perfectaque bona non esse quoniam a se inuicem discreparent, cumque alteri abesset alterum plenum absolutumque bonum afferre non posse, tum autem uerum bonum fieri cum in unam ueluti formam atque efficientiam colliguntur, ut quae sufficientia est eadem sit potentia, reuerentia, claritas atque iucunditas, nisi uero unum atque idem omnia sint, nihil habere quo inter expetenda numerentur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:8)
— Quae igitur cum discrepant minime bona sunt, cum uero unum esse coeperint bona fiunt, nonne haec ut bona sint unitatis fieri adeptione contingit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 1:10)
Quae fieri in regno scientis omnia, potentis omnia, sed bona tantummodo uolentis dei nemo satis potest nec ammirari nec conqueri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION