라틴어 문장 검색

sed de istis rebus in patria maiores natu consulemus quo pacto ius nostrum adipiscamur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 343:3)
facile persuadet ut cupido honorum et cui Tarquinii materna tantum patria esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 365:1)
maiorem partem aetatis eius qua civilibus officiis fungantur homines, Romae se quam in vetere patria vixisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 375:2)
ita natum, ita creatum regem, fautorem infimi generis hominum, ex quo ipse sit, odio alienae honestatis ereptum primoribus agrum sordidissimo cuique divisisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 484:1)
id ipsum tam mite ac tam moderatum imperium tamen, quia unius esset, deponere eum in animo habuisse quidam auctores sunt, ni scelus intestinum liberandae patriae consilia agitanti intervenisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 495:1)
illos eo potissimum anno patriam liberatam, patrem liberatorem, consulatum ortum ex domo Iunia, patres, plebem, quidquid deorum hominumque Romanorum esset, induxisse in animum ut superbo quondam regi, tum infesto exsuli proderent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 48:1)
patriam se regnumque suum repetere et persequi ingratos cives velle.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 55:3)
Arruns ubi ex lictoribus procul consulem esse, deinde iam propius ac certius facie quoque Brutum cognovit, inflammatus ira ille est vir, inquit, qui nos extorres expulit patria.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 59:1)
ibi audire iussis consul laudare fortunam collegae, quod liberata patria, in summo honore, pro re publica dimicans, matura gloria necdum se vertente in invidiam, mortem occubuisset:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:1)
se superstitem gloriae suae ad crimen atque invidiam superesse, ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque recidisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 72:2)
nec posse, cum hostes prope ad portas essent, bello praeverti se quicquam, nec, si sit laxamenti aliquid, aut plebi honestum esse, nisi mercede prius accepta arma pro patria non cepisse, neque patribus satis decorum per metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum fortunis consuluisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 260:1)
libertatem unicuique prius reddendam esse quam arma danda, ut pro patria civibusque, non pro dominis pugnent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 299:2)
praetereuntibus Capitolium arcemque et alia templa, quidquid deorum oculis, quidquid animo occurrit, precantur ut illud agmen faustum atque felix mittant, sospites brevi in patriam ad parentes restituant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 548:1)
Marcius Coriolanus, qui in exilium erat pulsus, dux Vulscorum factus exercitum hostium urbi admovisset, et missi ad eum primum legati, postea sacerdotes frustra deprecati essent ne bellum patriae inferret, Veturia mater et Volumnia uxor impetraverunt ab eo, ut recederet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri II Periocha26)
ita exclusus multis saepe frustra conatibus captis ut sibi ad castra faceret, acriter dimicans cecidit, et consul nuntio circumventi fratris conversus ad pugnam, dum se temere magis quam satis caute in mediam dimicationem infert, volnere accepto aegre ab circumstantibus ereptus et suorum animos turbavit et ferociores hostes fecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 53:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION