라틴어 문장 검색

Ex quo illud Summum ius summa iniuria factum est iam tritum sermone proverbium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 44:2)
Studiose enim plerique praesertim in hane partem facta principum imitantur, ut L. Luculli, summi viri, virtutem quis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 180:3)
Placet igitur aptiora esse naturae ea officia, quae ex communitate, quam ea, quae ex cognitione ducantur, idque hoc argumento confirmari potest, quod, si contigerit ea vita sapienti, ut omnium rerum affluentibus copiis [quamvis] omnia, quae cognitione digna sint, summo otio secum ipse consideret et contempletur, tamen, si solitudo tanta sit, ut hominem videre non possit, excedat e vita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 197:1)
Quo tamen in bello cum te Pompeius alae [alteri] praefecisset, magnam laudern et a summo viro et ab exercitu consequebare equitando, iaculando, omni militari labore tolerando.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 60:6)
quod contigit M. Bruto summo genere nato, illius filio, qui iuris civilis in primis peritus fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 66:8)
Sed honori summo nuper nostro Miloni fuit, qui gladiatoribus emptis rei publicae causa, quae salute nostra continebatur, omnes P. Clodi conatus furoresque compressit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 78:6)
Itaque cum multa praeclara maiorum, turn quod optime constituti iuris civilis summo semper in honore fuit cognitio atque interpretatio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 87:3)
quas res a summo philosopho praeteritas arbitror, quod essent faciles;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 113:2)
Nam, sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, sive, quod honestum est, id ita summum bonum est, quem ad modum Peripateticis vestris videtur, ut omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar habeant, dubitandum non est, quin numquam possit utilitas cum honestate contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 14:3)
Etenim quod summum bonum a Stoicis dicitur, convenienter naturae vivere, id habet hanc, ut opinor, sententiam:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 16:1)
Itemque, si ad honestatem nati sumus eaque aut sola expetenda est, ut Zenoni visum est, aut certe omni pondere gravior habenda quam reliqua omnia, quod Aristoteli placet, necesse est, quod honestum sit, id esse aut solum aut summum bonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 43:4)
Id autem non modo [non] summum malum, sed ne malum quidem esse maxima auctoritate philosophi affirmant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 136:3)
Itaque nervosius qui ista disserunt, solum audent malum dicere id, quod turpe sit, qui autem remissius, ii tamen non dubitant summum malum dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 137:1)
Iam, qui dolorem summum malum dicat, apud eum quem habet locum fortitudo, quae est dolorum laborumque contemptio?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:8)
nam qui potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonurn in voluptate?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 152:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION