라틴어 문장 검색

quae tua longinquis implorant iura querelis, certent laetitia, nosterque ex ordine collis confremat et sileant peioris murmura famae!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici8)
quis matutinos abrumpet murmure somnos impositus stratis abitusque morabitur artis nexibus atque ipso revocabit ad oscula poste 3?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus29)
tu tamen et iunctas etiam nunc murmure voces vagitumque rudem fletusque infantis amabas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus46)
illa cadentem detinet exactamque negat dimittere lucem, cum iam fessa dies et in aequora montis opaci umbra cadit vitreoque natant praetoria ponto, haec pelagi clamore fremunt, haec tecta sonoros ignorant fluctus terraeque silentia malunt.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis21)
Psittace, dux volucrum, domini facunda voluptas, humanae sollers imitator, psittace, linguae, quis tua tam subito praeclusit murmura fato?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Psittacus eiusdem1)
Natum protinus atque humum per ipsam primo murmure dulce vagientem blando Calliope sinu recepit, tum primum posito remissa luctu longos Orpheos exuit dolores et dixit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam13)
saevus et e puppi longo clamore magister dissipat amplexus atque oscula fida revellit, nec longum cara licet in cervice morari, attamen in terras e plebe novissimus omni ibo nec egrediar nisi iam cedente carina.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri18)
tu procurrentia primis carmina nostra sonis totasque in murmure noctes aure rapis vigili;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 14)
At iuvenis magno flammatus pectora luctu nunc implet saevo viduos clamore penates, nunc ferrum laxare cupit, nunc ardua tendit in loca - vix retinent comites - . nunc ore ligato incubat amissae mersumque in corde dolorem saevus agit, qualis conspecta coniuge segnis Odrysius vates positis ad Strymona plectris obstupuit tristemque rogum sine carmine flevit, ille etiam erecte rupisset tempora vitae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam76)
Est locus, ante urbem qua primum nascitur ingens Appia quaque Italo gemitus Almone Cybebe ponit et Idaeos iam non reminiscitur amnes, hic te Sidonio velatam molliter ostro eximius coniunx - nec enim fumantia busta clamoremque rogi potuit perferre - beato composuit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam83)
non murmure trunco quod gemit et durae queritur Philomela sorori:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum32)
quisquis adhuc tenerae signatum flore iuventae immersit cineri iuvenem primaque iacentis serpere crudeles vidit lanugine flammas, adsit et alterno mecum clamore fatiscat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum12)
iam murmura serpunt plebis Echioniae, tacitumque a principe vulgus dissidet, et, qui mos populis, venturus amatur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권49)
mox turba vagorum semideum et summis cognati nubibus Amnes et compressa metu servantes murmura Venti aurea tecta replent, mixta convexa deorum maiestate tremunt, radiant maiore sereno culmina et arcano florentes lumine postes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권69)
forsan et accinctos lateri - sic ira ferebat - nudassent enses, meliusque hostilibus armis lugendus fratri, iuvenis Thebane, iaceres, ni rex, insolitum clamorem et pectore ab alto stridentes gemitus noctis miratus in umbris, movisset gressus, magnis cui sobria curis pendebat somno iam deteriore senectus, isque ubi progrediens numerosa luce per alta atria dimotis adverso limine claustris terribilem dictu faciem, lacera ora putresque sanguineo videt imbre genas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권141)

SEARCH

MENU NAVIGATION