도구

도구

라틴어 문장 검색

Aristoteles tres faciendo partes orationis, iudicialem, deliberativam, demonstrativam, paene et ipse oratori subiecit omnia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 356:1)
itaque haec in eum locum, quo de oratore dicturi sumus, differamus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 357:5)
idem in Oratore quinque rebus constare eloquentiam dicit, in quibus postea scriptis certior eius sententia est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 38:3)
fuerunt etiam in hac opinione non pauci, ut has non rhetorices partes esse sed opera oratoris;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 42:1)
quod si , arti . nam bene dicere est oratoris, tamen erit bene dicendi scientia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 43:1)
ita invenire et disponere oratoris, inventio autem et dispositio rhetorices propria videri potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 43:3)
et tum leviter est temptatum, cum apud Graecos quosdam tum apud Ciceronem in libris de Oratore, et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope impulsum, ut non modo plura haec genera, sed paene innumerabilia videantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 49:1)
quos qui errasse putant, hoc secutos arbitrantur, quod in his fere versari tum oratores videbant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 51:2)
tria sunt item, praestare debeat orator;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 66:1)
quidam vero, ut Celsus, de nulla re dicturum oratorem, nisi de qua quaeratur, existimant, cui cum maxima pars scriptorum repugnat tum etiam ipsa partitio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 67:2)
nisi forte laudare, quae constet esse honesta, et vituperare, quae ex confesso sint turpia, non est oratoris officium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 67:3)
quanquam inutiles quidam oratori putant universales quaestiones, quia nihil prosit, quod constet ducendam esse uxorem vel administrandam rempublicam, si quis vel aetate vel valetudine impediatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 76:1)
quod reprehendit Cicero ac thesin nihil ad oratorem pertinere contendit totumque hoc genus quaestionis ad philosophos refert.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 78:3)
simplex autem causa etiamsi varie defenditur, non potest habere plus uno, de quo pronuntietur, atque inde erit status causae, quod et orator praecipue sibi obtinendum et iudex spectandum maxime intelligit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 92:1)
et hoc est, quod ante omnia constituere in animo suo debeat orator, etiamsi pro causa plura dicturus est, quid maxime liquere iudicivelit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 95:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION