도구

도구

라틴어 문장 검색

cuius quidem inquisitionis principium est videre que sit illa veritas, in quam rationes inquisitionis presentis velut in principium proprium reducantur. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:4)
Sed constat quod merito virtutis nobilitantur homines, virtutis videlicet proprie vel maiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:9)
propriam scilicet et maiorum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:14)
Quantum ergo ad propriam eius nobilitatem audiendus est Poeta noster introducens in primo Ilioneum orantem sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:22)
hee nobis proprie sedes, hinc Dardanus ortus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 7:4)
Quod autem romanus populus bonum prefatum intenderit subiciendo sibi orbem terrarum, gesta sua declarant, in quibus, omni cupiditate summota que rei publice semper adversa est, et universali pace cum libertate dilecta, populus ille sanctus pius et gloriosus propria commoda neglexisse videtur, ut publica pro salute humani generis procuraret.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:14)
Nunquid non preferendi leges propriis commodis memorabile nobis exemplar Camillus fuit qui, secundum Livium, dampnatus exilio, postquam patriam liberavit obsessam, spolia etiam romana Rome restituit, universo populo reclamante, ab urbe sancta discessit, nec ante reversus est quam sibi repatriandi licentia de auctoritate senatus allata est?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 15:2)
Nonne filios an non omnes alios postponendos patrie libertati Brutus ille primus edocuit, quem Livius dicit, consulem existentem, proprios filios cum hostibus conspirantes morti dedisse?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 16:2)
Cum ergo iuris finis quidam sit—ut iam declaratum est—necesse est fine illo posito ius poni, cum sit proprius et per se iuris effectus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:30)
Et cum in omni consequentia inpossibile sit habere antecedens absque consequente, ut hominem sine animali, sicut patet construendo et destruendo, inpossibile est iuris finem querere sine iure, cum quelibet res ad proprium finem se habeat velut consequens ad antecedens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:31)
nam licet fur de furto subveniat pauperi, non tamen elimosina dicenda est, sed est actio quedam que, si de propria substantia fieret, elimosine formam haberet. 26.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:42)
Nam quedam iudicia Dei sunt ad que humana ratio propriis pedibus pertingere potest, sicut ad hoc:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:5)
Quedam etiam iudicia Dei sunt, ad que etsi humana ratio ex propriis pertingere nequit, elevatur tamen ad illa cum adiutorio fidei eorum que in Sacris Licteris nobis dicta sunt, sicut ad hoc:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:13)
Nam ubicunque humanum iudicium deficit, vel ignorantie tenebris involutum vel propter presidium iudicis non habere, ne iustitia derelicta remaneat recurrendum est ad Illum qui tantum eam dilexit ut, quod ipsa exigebat, de proprio sanguine ipse moriendo supplevit;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 30:3)
non aliter cum sic errantibus est agendum, quam cum tyrampnis, qui publica iura non ad comunem utilitatem secuntur, sed ad propriam retorquere conantur. 11.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:31)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION