도구

도구

라틴어 문장 검색

Quomodo non inter eos rerum divinarum et humanarum cum caritate et benevolentia fuit summa consensio, quibus erat cor unum et anima una?
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:9)
Amicos autem eos solos dicimus, quibus cor nostrum, et quidquid in illo est, committere non formidamus;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:22)
cui cordis tui omnia secreta committas, et commendes consilia?
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 1:16)
Itaque amicus in spiritu Christi adhaerens amico, efficitur cum eo cor unum et anima una;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:49)
sed intuitu caritatis, quam virtutem maximam credidit, infirmabatur cum infirmis, urebatur cum scandalizatis (II Cor.
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:28)
Quid enim ineptius esse potest quam amicitiam hactenus extendi, ut in officiis vel obsequiis vicem quis rependat amico, cum omnia illis debeant esse communia, quibus nimirum esse debet et cor unum et anima una?
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:15)
Quid praeterea magis competit amicitiae, quam pax quaedam ad invicem et tranquillitas cordis, cuius semper expers est suspiciosus?
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:5)
His atque huiusmodi a corde amantium et redamantium procedentibus signis, per os, per linguam, per oculos, et mille motus gratissimos, quasi fomitibus conflare animos, et ex pluribus unum facere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 2:7)
"Qui multum non abundavit, et qui modicum non minoravit" (II Cor.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:25)
Cum igitur tibi esse debeat cum amico cor unum et anima una, iniuriosum nimis est, si non sit et pecunia una.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:16)
Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas roborabatur, donec ad id ventum est, ut esset nobis cor unum et anima una, idem velle et idem nolle, esset que hic amor timoris vacuus, offensionis nescius, suspicione carens, adulationem exhorrens.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:8)
denudans pectus suum usque ad inspectionem viscerum et medullarum, cogitationum et intentionum cordis.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:38)
Quem non rethoricis oracio picta figuris, Non ignauus opum cumulus, non musa Maronis, Non amor ypocrita nec honor uenator amoris Demulcet, sed sola precum dulcedo perorat, Si tamen a fonte cordis deducta madescat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 6:14)
Quomodo principium mentem mouet, erigit aurem, Excitat auditum, cor iudicis apparat illi, Quo magis attentus, docilis magis atque benignus Redditur auditor et mentem dedicat auri;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 8:14)
Ergo decora, decens, gracilis, subtilis, acuta Pollet et in uultu monstratur copia mentis, Nam uultus noster liber est et littera cordis Nuncius, interpres uerax animique figura.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 12:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION