라틴어 문장 검색

Dicendum, quod falsum et haereticum est dicere quod animae intellectuales descendant a compare stella;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:1)
Aegyptiorum enim philosophorum haec fuit opinio, quod intellectuales animae in stellis a deo deorum factae, terreno affectu, quo aliquando afficiuntur, gravantur et illa gravitate deprimuntur ad corpora generabilia et corruptibilia et eodem depuratae per cultum pietatis et iustitiae recipiuntur ad stellas compares.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:2)
Et hoc modo affectum terrenorum ad animas in stellis positas pervenire dixerunt.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:6)
Haeretici autem ab hac opinione occasionem erroris sumentes, dixerunt animas omnes in caelo cum angelis factas propter peccatum, quod ibi commiserunt, in corpora ista terrena esse detrusas, ut hic purificatae iterum ad caelestes sedes recipiantur, et hoc esse quod dicit David (PS. CXLI, 8):
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:7)
"Educ de carcere animam meam ut confiteatur nomini tuo".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:8)
His ergo refutatis dicimus cum Aristotele in II De causis proprietatum elementorum et planetarum, quod cum cadit aqua viri in matricem mulieris, decoquitur in ea decoctione forti et fit frustum carnis, et creatur in eo anima iussu Dei.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:9)
(1,4) Quod ergo dicit Plato sementem animarum esse in stellis, ratione similitudinis, quae est in proportione intellectus humani ad intellectum inteligentiae caelestis, dictum est;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 9:1)
Intelligere autem et contemplari intellectualiter non ex aequo est intelligentiae caelestis et animae rationalis, sed per prius et posterius, quia intellectus intelligentiae est sine continuo et tempore et sine collatione et in ipsa prima rerum veritate, intellectus autem noster est cum continuo et tempore, habens se ad primas rerum veritates sicut oculus vespertilionis ad lucem solis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 11:2)
Quoniam de anima superiore libro sermonemaliquem contexuimus, faciliorem viam putamus de Bonomortis conficere aliquid.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 1장 2:1)
Quae si animae noceat, malumvideri potest:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 1장 2:2)
si nihil autem officiat animae, ne malumquidem.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 1장 2:3)
Anima quae peccat ipsa morietur (Ezech.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 2:3)
Tertia mors est, qua cursum vitae hujus et munus explemus, id est, animae corporisque secessio.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 2:8)
Denique in exitu ipso videmus quemadmodum anima decedentis paulatim solvat se vinculis carnis, et ore emissa evolet tamquam carcereo corporis hujus exuta gurgustio.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 4:11)
Itaque Scriptura docente, cognovimus quia mors absolutio est animae et corporis, et quaedam hominis separatio.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION