도구

도구

라틴어 문장 검색

aliter esset inperfectum sine proprio perfectivo:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 10:3)
Ad evidentiam subassumpte sciendum quod iustitia, de se et in propria natura considerata, est quedam rectitudo sive regula obliquum hinc inde abiciens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:7)
nam in omni actione principaliter intenditur ab agente, sive necessitate nature sive volontarie agat, propriam similitudinem explicare. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 13:3)
Quam quidem regulam sive legem particulares principes ab eo recipere debent, tanquam intellectus practicus ad conclusionem operativam recipit maiorem propositionem ab intellectu speculativo, et sub illa particularem, que proprie sua est, assummit et particulariter ad operationem concludit. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 14:24)
Et cum concordia, in quantum huiusmodi, sit quoddam bonum, manifestum est ipsam consistere in aliquo uno tanquam in propria radice. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 15:14)
cuius quidem inquisitionis principium est videre que sit illa veritas, in quam rationes inquisitionis presentis velut in principium proprium reducantur. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:4)
Sed constat quod merito virtutis nobilitantur homines, virtutis videlicet proprie vel maiorum. 4.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:9)
propriam scilicet et maiorum.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:14)
Quantum ergo ad propriam eius nobilitatem audiendus est Poeta noster introducens in primo Ilioneum orantem sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:22)
hee nobis proprie sedes, hinc Dardanus ortus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 7:4)
Quod autem romanus populus bonum prefatum intenderit subiciendo sibi orbem terrarum, gesta sua declarant, in quibus, omni cupiditate summota que rei publice semper adversa est, et universali pace cum libertate dilecta, populus ille sanctus pius et gloriosus propria commoda neglexisse videtur, ut publica pro salute humani generis procuraret.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:14)
Nunquid non preferendi leges propriis commodis memorabile nobis exemplar Camillus fuit qui, secundum Livium, dampnatus exilio, postquam patriam liberavit obsessam, spolia etiam romana Rome restituit, universo populo reclamante, ab urbe sancta discessit, nec ante reversus est quam sibi repatriandi licentia de auctoritate senatus allata est?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 15:2)
Nonne filios an non omnes alios postponendos patrie libertati Brutus ille primus edocuit, quem Livius dicit, consulem existentem, proprios filios cum hostibus conspirantes morti dedisse?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 16:2)
Cum ergo iuris finis quidam sit—ut iam declaratum est—necesse est fine illo posito ius poni, cum sit proprius et per se iuris effectus.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:30)
Et cum in omni consequentia inpossibile sit habere antecedens absque consequente, ut hominem sine animali, sicut patet construendo et destruendo, inpossibile est iuris finem querere sine iure, cum quelibet res ad proprium finem se habeat velut consequens ad antecedens:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:31)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION