라틴어 문장 검색

Tune est summa virtus tribuentis, tunc benignitas, ubi ille, qui discessit, dicet sibi :
(세네카, 행복론, Liber II 12:2)
discessisse creditum est ignes et utrimque flamma recedente limitem adapertum, per quem transcurrerent iuvenes dignissimi, qui magna tuto auderent.
(세네카, 행복론, Liber III 169:6)
Discedit ille vix satis noto salutis auctore et numquam amplius in conspectum nostrum reversurus debitores nobis deos delegat precaturque, illi pro se gratiam referant ;
(세네카, 행복론, Liber IV 49:3)
Non est levitas a cognito et damnato errore discedere, et ingenue fatendum est :
(세네카, 행복론, Liber IV 181:2)
Rerum natura nihil dicitur perdere, quia, quidquid illi avellitur, ad illam redit, nec perire quicquam potest, quod, quo excidat, non habet, sed eodem re- volvitur, unde discedit.
(세네카, 행복론, Liber V 46:1)
Paulo ante dicebam quaedam ad alios pertinere et sic esse formata, ut tota significatio illorum discedat a nobis :
(세네카, 행복론, Liber V 55:5)
aestimatione facta debitor discede, qui creditor veneras " ;
(세네카, 행복론, Liber VI 17:5)
Deinde ab hac civitate discede, quae veluti communis potest dici, omnes urbes circumi;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 30:1)
Atilius Regulus, eum Poenos in Africa funderet, ad senatum scripsit mercennarium suum discessisse et ab eo desertum esse rus, quod senatui publice curari, dum abesset Regulus, placuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 87:2)
Nam hoc quoque adversus te crudeliter fortuna molita est, quod te ante tertium demum diem quam perculsus sum, securam nec quicquam tale metuentem digredi voluit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 105:2)
eum ab illo discesseris, tune velut occasione data insidiabitur solitudini tuae dolor et requiescenti animo tuo pau- latim irrepet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 42:4)
Melius tamen tecum actum est quam si omnino non contigisset, quoniam, si ponatur electio, utrum satius sit non diu felicem esse an numquam, melius est discessura nobis bona quam nulla contingere.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 67:1)
Adulescens statura, pulchritudine, certo corporis robore castris natus militiam recusavit ne a te discederet.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 144:5)
tanta animorum inbecillitas est, ubi ratio discessit.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 88:4)
hic congregari vult, illa discedere;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 30:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION