도구

도구

라틴어 문장 검색

Primo quia, cum huiusmodi regimina sint accidentia quedam ipsius hominis, videretur Deus usus fòisse ordine perverso accidentia prius producendo quam proprium subicctum:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:38)
beatitudinem scilicet huius vite, que in operatione proprie virtutis consistit et per terrestrem paradisum figuratur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:14)
et beatitudinem vite ecterne, que consistit in fruitione divini aspectus ad quam propria virtus ascendere non potest, nisi lumine divino adiuta, que per paradisum celestem intelligi datur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:15)
nam omnibus eiusdem speciei sunt iidem actus et passiones, et sic possunt per proprios alienos cognoscere;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 12:2)
Nam quicunque tam obscene rationis est ut locum sue nationis delitiosissimum credat esse sub sole, hic etiam pre cunctis proprium vulgare licetur, idest maternam locutionem, et per consequens credit ipsum fuisse illud quod fuit Ade.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 34:2)
11 Hinc moti sunt inventores gramatice facultatis:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 73:1)
7. Sardos etiam, qui non Latii sunt sed Latiis associandi videntur, eiciamus, quoniam soli sine proprio vulgari esse videntur, gramaticam tanquam simie homines imitantes:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 93:1)
9 Quapropter superiora notantibus innotescere debet nec siculum nec apulum esse illud quod in Ytalia pulcerrimum est vulgare, cum eloquentes indigenas ostenderimus a proprio divertisse.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 108:1)
4. Itaque si tuscanas examinemus loquelas, et pensemus qualiter viri prehonorati a propria diverterunt, non restat in dubio quin aliud sit vulgare quod querimus quam quod actingit populus Tuscanorum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 123:1)
Horum aliquos a proprio poetando divertisse audivimus, Thomam videlicet et Ugolinum Bucciolam Faventinos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 128:3)
2. Dicimus ergo quod forte non male opinantur qui Bononienses asserunt pulcriori locutione loquentes, cum ab Ymolensibus, Ferrarensibus et Mutinensibus circunstantibus aliquid proprio vulgari asciscunt, sicut facere quoslibet a finitimis suis conicimus, ut Sordellus de Mantua sua ostendit, Cremone, Brixie atque Verone confini:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 137:1)
quoniam, si fuisset, maximus Guido Guinizelli, Guido Ghisilerius, Fabrutius et Honestus et alii poetantes Bononie nunquam a proprio divertissent:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 141:4)
4. Que quidem nobilissima sunt earum que Latinorum sunt actiones, hec nullius civitatis Ytalie propria sunt, et in omnibus comunia sunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 155:1)
Nam si aula totius regni comunis est domus et omnium regni partium gubernatrix augusta, quicquid tale est ut omnibus sit comune nec proprium ulli, conveniens est ut in ea conversetur et habitet, nec aliquod aliud habitaculum tanto dignum est habitante:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 168:2)
3. Quibus illuminatis, inferiora vulgaria illuminare curabimus, gradatim descendentes ad illud quod unius solius familie proprium est.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 175:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION