라틴어 문장 검색

valde autem est absurdum ei contionem aut senatum aut ullum coetum hominum committere, cui nemo illorum, qui adsint, sanus, nemo civis, nemo liber esse videatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 65:5)
eidemque in senatu et apud populum et in causis amicorum et domi et militiae consilium suum fidemque praestabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 134:3)
ut si olim, M. Catone mortuo, "pupillum" senatum quis relictum diceret, paulo durius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 165:2)
ex quo genere haec sunt, Martem belli esse communem, Cererem pro frugibus, Liberum appellare pro vino, Neptunum pro mari, curiam pro senatu, campum pro comitiis, togam pro pace, arma ac tela pro bello;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 167:11)
Refert etiam qui audiant, senatus an populus an iudices:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 211:2)
' inquit, 'ego vero esse iam iudico et tum iudicavi, cum me consule in senatu causam defendit Africae nuperque etiam magis, cum pro Bithyniae rege dixit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 229:2)
publicum lex senatus- consultum foedus, privatum tabulae pactum conventum stipulatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 37장 2:8)
Visne igitur, quoniam et me quodam modo invitas et tui spem das, hoc primum, Africane, videamus, ante quam veniunt alii, quidnam sit, de isto altero sole quod nuntiatum est in senatu?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 25:2)
Quid enim mihi L. Pauli nepos, hoc avunculo, nobilissima in familia atque in hac tam clara re publica natus, quaerit, quo modo duo soles visi sint, non quaerit, cur in una re publica duo senatus et duo paene iam populi sint?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 50:4)
obtrectatores autem et invidi Scipionis initiis factis a P. Crasso et Appio Claudio tenent nihilo minus illis mortuis senatus alteram partem dissidentem a vobis auctore Metello et P. Mucio neque hunc, qui unus potest, concitatis sociis et nomine Latino, foederibus violatis, triumviris seditiosissimis aliquid cotidie novi molientibus, bonis viris [locupletibus] perturbatis his tam periculosis rebus subvenire patiuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 50:6)
senatum vero et populum ut unum habeamus, et fieri potest, et permolestum est, nisi fit, et secus esse scimus et videmus, si id effectum sit, et melius nos esse victuros et beatius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 51:3)
Itaque hoc consilio et quasi senatu fultus et munitus et bella cum finitimis felicissime multa gessit et, cum ipse nihil ex praeda domum suam reportaret, locupletare civis non destitit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 24:2)
Ac Romulus cum septem et triginta regnavisset annos et haec egregia duo firmamenta rei publicae peperisset, auspicia et senatum, tantum est consecutus, ut, cum subito sole obscurato non conparuisset, deorum in numero conlocatus putaretur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 27:1)
Ergo, inquit Scipio, cum ille Romuli senatus, qui constabat ex optimatibus, quibus ipse rex tantum tribuisset, ut eos patres vellet nominari patriciosque eorum liberos, temptaret post Romuli excessum, ut ipse regeret sine rege rem publicam, populus id non tulit desiderioque Romuli postea regem flagitare non destitit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 36:1)
Nam in qua re publica est unus aliquis perpetua potestate, praesertim regia, quamvis in ea sit et senatus, ut tum fuit Romae, cum erant reges, ut Spartae Lycurgi legibus, et ut sit aliquod etiam populi ius, ut fuit apud nostros reges, tamen illud excellit regium nomen, neque potest eius modi res publica non regnum et esse et vocari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 66:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION