라틴어 문장 검색

sed tamen recordatione nostrae amicitiae sic fruor, ut beate vixisse videar, quia cum Scipione vixerim, quocum mihi coniuncta cura de publica re et de privata fuit, quocum et domus fuit et militia communis et, id in quo omnis vis est amicitiae, voluntatum studiorum sententiarum summa consensio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 19:2)
studiis enim generorum, praesertim in re bona, cum difficile est tum ne aequum quidem obsistere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:5)
quamquam confirmatur amor et beneficio accepto et studio perspecto et consuetudine adiuncta, quibus rebus ad illum primum motum animi et amoris adhibitis admirabilis quaedam exardescit benevolentiae . quam si qui putant ab imbecillitate proficisci, ut sit per quem adsequatur quod quisque desideret, humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae, quam ex inopia atque indigentia natam volunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 38:2)
haec igitur prima lex amicitiae sanciatur, ut ab amicis honesta petamus, amicorum causa honesta faciamus, ne exspectemus quidem dum rogemur, studium semper adsit, cunctatio absit, consilium verum dare audeamus libere, plurimum in amicitia amicorum bene suadentium valeat auctoritas, eaque et adhibeatur ad monendum non modo aperte, sed etiam acriter, si res postulabit, et adhibitae pareatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 57:1)
nihil est enim remuneratione benevolentiae, nihil vicissitudine studiorum officiorumque iucundius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 63:2)
non enim tam utilitas parta per amicum quam amici amor ipse delectat, tumque illud fit, quod ab amico est profectum, iucundum, si cum studio est profectum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:2)
ubi enim studia nostra viguissent, si numquam consilio, numquam opera nostra nec domi nec militiae Scipio eguisset?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 65:5)
illud potius praecipiendum fuit, ut diligentiam adhiberemus in amicitiis comparandis, ut ne quando amare inciperemus eum, quem aliquando odisse possemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 76:2)
nec, si qui ineunte aetate venandi aut pilae studiosi fuerunt, eos habere necessarios, quos tum eodem studio praeditos dilexerunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 94:2)
disparis enim mores disparia studia sequuntur, quorum dissimilitudo dissociat amicitias;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 94:6)
nec ob aliam causam ullam boni improbis, improbi bonis amici esse non possunt, nisi quod tanta est inter eos, quanta maxima potest esse, morum studiorumque distantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 94:7)
sin autem aut morum aut studiorum commutatio quaedam, ut fieri solet, facta erit, aut in rei publicae partibus dissensio intercesserit (loquor enim iam, ut paulo ante dixi, non de sapientium, sed de communibus amicitiis) cavendum erit ne non solum amicitiae depositae, sed etiam inimicitiae susceptae videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 98:1)
omni igitur hac in re habenda ratio et diligentia est, primum ut monitio acerbitate, deinde ut obiurgatio contumelia careat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 113:5)
secerni autem blandus amicus a vero et internosci tam potest adhibita diligentia, quam omnia fucata et simulata a sinceris atque veris.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 120:1)
nam quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid atque discendi, in quibus remoti ab oculis populi omne otiosum tempus contrivimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 131:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION