라틴어 문장 검색

que quidem veritas apparebit sufficienter si, sub prefixo principio inquirendo, prefatam auctoritatem immediate dipendere a culmine totius entis ostendero, qui Deus est. 2.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:3)
Quod non sic intelligendum est ac si Cristus, qui Deus est, non sit dominus regni huius;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 14:15)
et beatitudinem vite ecterne, que consistit in fruitione divini aspectus ad quam propria virtus ascendere non potest, nisi lumine divino adiuta, que per paradisum celestem intelligi datur. 8.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:15)
Has igitur conclusiones et media, licet ostensa sint nobis hec ab humana ratione que per phylosophos tota nobis innotuit, hec a Spiritu Sancto qui per prophetas et agiographos, qui per coecternum sibi Dei filium Iesum Cristum et per eius discipulos supernaturalem veritatem ac nobis necessariam revelavit, humana cupiditas postergaret nisi homines, tanquam equi, sua bestialitate vagantes "in camo et freno" compescerentur in via. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:19)
Enucleata nanque veritas est questionis illius qua querebatur utrum ad bene esse mundi necessarium esset Monarche offitium, ac illius qua querebatur an romanus populus de iure Imperium sibi asciverit, nec non illius ultime qua querebatur an Monarche auctoritas a Deo vel ab alio dependeret inmediate. 17.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:32)
Que quidem veritas ultime questionis non sic stricte recipienda est, ut romanus Princeps in aliquo romano Pontifici non subiaceat, cum mortalis ista felicitas quodammodo ad inmortalem felicitatem ordinetur. 18.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:33)
7. Si vero contra argumentetur quis de eo quod Ovidius dicit in quinto Metamorfoseos de picis loquentibus, dicimus quod hoc figurate dicit, aliud intelligens.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 14:1)
1. Cum igitur homo non nature instinctu, sed ratione moveatur, et ipsa ratio vel circa discretionem vel circa iudicium vel circa electionem diversificetur in singulis, adeo ut fere quilibet sua propria specie videatur gaudere, per proprios actus vel passiones, ut brutum anirnal, neminem alium intelligere opinamur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 17:1)
1. Quoniam permultis ac diversis ydiomatibus negotium exercitatur humanum, ita quod multi multis non aliter intelligantur verbis quam sine verbis, de ydiomate illo venari nos decet quo vir sine matre, vir sine lacte, qui nec pupillarem etatem nec vidit adultam, creditur usus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 33:1)
Nam, in quantum simpliciter ut homines agimus, virtutem habemus (ut generaliter illam intelligamus);
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 154:2)
Per hoc quoque quod illustre dicimus, intelligimus quid illuminans et illuminatum prefulgens:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 160:2)
2. Circa quod primo reperiendum est id quod intelligimus per illud quod dicimus dignum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:1)
Per tragediam superiorem stilum inducimus, per comediam inferiorem, per elegiam stilum intelligimus miserorum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 48:2)
(quod carmen, licet decasillabum videatur, secundum rei veritatem endecasillabum est:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:1)
Quapropter quid sit cantio videamus, et quid intelligimus cum dicimus cantionem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 120:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION