라틴어 문장 검색

Cuius in ede nigrum perhibent habitasse chelidrum, Indidit, ut credo, cui nomen et ipsa nigredo;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:21)
Quod mus dum credit, laqueos ex more peredit, Liber et exiuit mox gattus, ut ante petiuit, Impaciensque more murem complectitur ore.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:13)
Nam, quoniam prisci facti putat hunc reminisci Et meminit, quantae fidei sibi per nemus ante In sua uota fere, quas iuuerat, ultro fuere, Auxiliatorem sibi credidit hunc meliorem;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:12)
Crede michi, tantum comedo, quod sit sacrosanctum, Ac michi dicendi datur hora modusque tacendi.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXI. De lepore, gatto et pardo 22:12)
"Esse fugam foedam ter" ait, "ludibria credam;
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:17)
Hoc modo maiores capies satis ac meliores, Si consulta uelis tibi credere iure fidelis:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:5)
Quem sat iure datum reor illis ad cruciatum, Qui canis infesti sibi semper et ore molesti Credit adhortatus per falsae uocis hyatus.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:19)
Cumque sub aurora uir surgens cerneret (h)ora Coniugis integre, quam lesam credidit egre, Se putat, ut stultus, quod Bachi mole sepultus Tale quid egisset, per sompnia uimque tulisset.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:23)
Sic fore fallaces mulieres sicque sagaces Sit cunctis clarum tot iniquis artibus harum, Nec pro communi uicio te crede uel uni, Certa fides oris dum nullis sit uel amoris!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:32)
"Quem sic natura relinquit Viribus expertem, uelut ipse fateris, inertem, Cuilibet est signum non uita credere dignum".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:6)
Hic, magis argutus, subit ilicis ardua tutus, Illa pererrando, solito deserta meando, Cum sibi iam fessae uitae spem credat abesse.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVIII. De uulpe et gatto 29:16)
Talia credentis, cadit ales ab ore loquentis, Arboris inuentae conscendens alta repente
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXX. De uulpe et gallo 31:16)
Ad quod ut accessit rostrumque famelica pressit, Tristior inde redit, delusam se quia credit.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXII. De uulpe et ibide 35:3)
"Quid tibi mercedis me posse rependere credis, Vinxeris absque modo quem stricto tam male nodo?"
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXV. De serpente et uiatore et uulpe iudice 38:5)
Illa suae sordis stultique non inscia cordis, Imputat errori proprio, dum nec monitori Credidit, insanum nec et ipsa cohercuit anum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, Epilogus: De ciconia stercorata 39:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION