라틴어 문장 검색

cum me magna cervice ligatum attolles umeris atque in mea pectora primum incumbes c puppe novus servataque reddes colloquia inque vicem medios narrabimus annos, tu rapidum Euphraten et regia Bactra sacrasque antiquae Babylonis opes et Zeugma, Latinae pacis iter, quam dulce nemus florentis Idymes, quo pretiosa Tyros rubeat, quo purpura suco Sidoniis iterata cadis, ubi germine primum candida felices sudent opobalsama virgae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri41)
accipe laudatos, iuvenis Phoebeie, crines, quos tibi Caesarem donat puer, accipe laetus intonsoque ostende patri, sine dulce nitentes comparet atque diu fratris putet esse Lyaei.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 3)
"Palatino famulus deberis amori, nil ego, nil, fateor, toto tam dulce sub orbe aut vidi aut genui, cedet tibi Latmius ultro Sangariusque puer quemque irrita fontis imago et sterilis consumpsit amor."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 21)
non mille balant lanigeri greges, nec vacca dulci mugit adultero, unique siquando canenti mutus ager domino reclamat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum5)
hic mea carmina regina bellorum virago Caesareo peramavit auro, cum tu sodalis dulce periculum conisus omni pectore tolleres, ut Castor ad cunctos tremebat Bebryciae strepitus harenae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum7)
quis non in omni vertice Romuli reptasse dulcem Septimium putet?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum10)
quando te dulci Latio remittent Dalmatae montes, ubi Dite viso pallidus fossor redit erutoque concolor auro?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum6)
macte, o iuvenis, qui tanta merenti lumina das patriae, dulci tremit ecce tumultu tot dominis clamata domus, procul atra recedat Invidia atque alio liventia pectora flectat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten6)
illum unum media de morte reversa mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis immotas obversa genas, nec sole supremo lumina, sed dulci mavult satiare marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam66)
si militiae iam te, puer inelite, primae clara rudimenta et castrorum dulce voearet auspicium, quanto manarent gaudia fletu quosve darem amplexus!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii4)
Corycia quicquid modo Phoebus in umbra, quicquid ab Ismariis monstrabat collibus Euhan, dedidici.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum4)
stant circum attonitae vatem et nil dulce sonantes nec digitis nec voce deae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum10)
te Pietas oblita virum revocataque caelo Iustitia et gemina plangat Facundia lingua et Pallas doctique cohors Heliconia Phoebi, quis labor Aonios seno pede ducere cantus et quibus Arcadia carmen testudine mensis cura lyrae nomenque fuit quosque orbe sub omni ardua septena numerat Sapientia fama, qui furias regumque domos aversaque caelo sidera terrifico super intonuere cothurno, et quis lasciva vires tenuare Thalia dulce vel heroos gressu truncare tenores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum35)
quam dulce parentis invia Tarpei caperes!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum80)
rursumque, ubi dulce remitti, gratia quae dictis?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum90)

SEARCH

MENU NAVIGATION