라틴어 문장 검색

Unde Cleanthes ita cognominatum scribit ἀπὸ τοῦ διανύσαι, quia cotidiano impetu ab oriente ad occasum diem noctemque faciendo caeli conficit cursum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 14:1)
Quod ostendit vinculo quodam patientiae obligandos impetus belli.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 2:3)
Haec dea leonibus vehitur, validis impetu atque fervore animalibus, quae natura caeli est cuius ambitu aer continetur qui vehit terram.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 8:2)
primum quia impetu et calore praestat animalia, uti praestat sol sidera:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 17:1)
θεοὶ δ’ ἅμα πάντες ἕποντο, sidera intelleguntur, quae cum eo ad occasus ortusque cotidiano impetu caeli feruntur eodemque aluntur humore.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 3:2)
Necessitas, cuius cursus transversi impetum Voluerunt multi effugere, pauci potuerunt, Quo me detrusit paene extremis sensibus?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:1)
Deinde, cum causas quoque contulisset, quanto impetu dea dixit:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 6:6)
Eleganter autem illius quidem materiam elusit, ex huius autem vera et vehementi materia expressit iracundiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 19:2)
nonne vehementer patheticum est a minore:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 4:2)
Graius poeta equorum tantum meminit flagro animante currentium, licet dici non possit elegantius quam quod adiecit ὑψόσ’ ἀειρόμενοι, quo expressit quantum natura dare poterat impetum cursus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 21:1)
Sed ubi vidit hoc leve nimisque puerile, dolorem auxit agrestium, ut impetus eorum sufficeret ad bellum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:2)
Labitur uncta carina, volat super impetus undas
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 51:3)
Intestinus calor qui in alvo est, quasi multo maior vehementiorque, quicquid calidum accipit magnitudine sua circumvenit ac debilitat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 23:2)
si quis vero avidius hauserit, humor eodem impetu quo trahitur praeterit in vesicam, et sicciori cibo provenit tarda digestio.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 12:2)
Tunc quae tuta petant, et quae metuenda relinquant, Incerti, quo quemque fugae tulit impetus, urgent Praecipitem populum serieque haerentia longa Agmina prorumpunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:53)

SEARCH

MENU NAVIGATION