라틴어 문장 검색

Natum protinus atque humum per ipsam primo murmure dulce vagientem blando Calliope sinu recepit, tum primum posito remissa luctu longos Orpheos exuit dolores et dixit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam13)
"ac primum teneris adhuc in annis hides Hectora Thessalosque currus et supplex Priami potentis aurum, et sedes reserabis inferorum, ingratus Nero dulcibus theatris et noster tibi proferetur Orpheus."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam16)
cedat luctus atrox genisque manent iam dulces lacrimae dolorque festus, quicquid fleverat ante, nunc adoret.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam44)
Statius Pollio suo salutem Tibi certe, Polli dulcissime et hac cui tam fideliter inhaeres quiete dignissime.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, poem pr1)
seu nubila disco findere seu volucres zephyros praecedere telo seu tibi dulce manu Libycas nodare palaestras, indulge sacris, et, si tibi poma supersunt Hesperidum, gremio venerabilis ingere Pollae;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis64)
quod si dulce decus viridesque resumeret annos, - da veniam, Alcide - fors huic et pensa tulisses.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis66)
cum me magna cervice ligatum attolles umeris atque in mea pectora primum incumbes c puppe novus servataque reddes colloquia inque vicem medios narrabimus annos, tu rapidum Euphraten et regia Bactra sacrasque antiquae Babylonis opes et Zeugma, Latinae pacis iter, quam dulce nemus florentis Idymes, quo pretiosa Tyros rubeat, quo purpura suco Sidoniis iterata cadis, ubi germine primum candida felices sudent opobalsama virgae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri41)
accipe laudatos, iuvenis Phoebeie, crines, quos tibi Caesarem donat puer, accipe laetus intonsoque ostende patri, sine dulce nitentes comparet atque diu fratris putet esse Lyaei.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 3)
"Palatino famulus deberis amori, nil ego, nil, fateor, toto tam dulce sub orbe aut vidi aut genui, cedet tibi Latmius ultro Sangariusque puer quemque irrita fontis imago et sterilis consumpsit amor."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 21)
non mille balant lanigeri greges, nec vacca dulci mugit adultero, unique siquando canenti mutus ager domino reclamat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum5)
hic mea carmina regina bellorum virago Caesareo peramavit auro, cum tu sodalis dulce periculum conisus omni pectore tolleres, ut Castor ad cunctos tremebat Bebryciae strepitus harenae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum7)
quis non in omni vertice Romuli reptasse dulcem Septimium putet?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum10)
quando te dulci Latio remittent Dalmatae montes, ubi Dite viso pallidus fossor redit erutoque concolor auro?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum6)
macte, o iuvenis, qui tanta merenti lumina das patriae, dulci tremit ecce tumultu tot dominis clamata domus, procul atra recedat Invidia atque alio liventia pectora flectat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten6)
illum unum media de morte reversa mens videt, illum aegris circumdat fortiter ulnis immotas obversa genas, nec sole supremo lumina, sed dulci mavult satiare marito.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam66)

SEARCH

MENU NAVIGATION