라틴어 문장 검색

Quis tibi, parve, deus tam magni pondera fati sorte dedit?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권196)
hic luctus abolere noviqvie funeris auspicium vates, quamquam omina sentit vera, iubet:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권76)
Ogygiis it sorte Creon, Eteoclea mittunt Neistae, celsas Homoloidas occupat Haemon, Hypsea Proetiae, celsum fudere Dryanta Electrae, quatit Hypsistas manus Eurymedontis, culmina magnanimus stipat Dircaea Menoeceus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권150)
dux noctis opertae sorte Meges ultroque Lycus, iamque ordine iusso arma, dapes ignemque ferunt;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권10)
"quid si insidiis et fraude dolosa rex agit, extrema est cui nostra in sorte timori nobilitas tuaque ante duces notissima virtus?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권309)
At genetrix primam funestae sortis ut amens expavit famam - nec tarde credidit - ibat scissa comam voltusque et pectore nuda cruento, non sexus decorisve memor:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권160)
"stabo ipso in limine portae auspicium infelix scelerumque immanis imago."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권177)
qualis demissus curru laevae post praemia sortis umbrarum custos mundique novissimus heres palluit, amisso veniens in Tartara caelo.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권235)
lacrimis altaria sudant, maestarumque super libamina secta comarum pendent et vestes mutata sorte relictae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권248)
Ita et hinc sumentes quasdam temporum sortes aemulantur divinitatem, dum furantur divinationem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 22장 8:9)
Tardus est illi praetor, semper oculi in urna eius cum sortibus volutantur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:1)
Sed et omelias euangelii numero XL conposuit, quas in duobus codicibus aequa sorte distinxit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 3:1)
Cui uidelicet regi, in auspicium suscipiendae fidei et regni caelestis, potestas etiam terreni creuerat imperii;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 1:1)
AT uero Aeduini cum X et VII annis genti Anglorum simul et Brettonum gloriosissime praeesset, e quibus sex etiam ipse, ut diximus, Christi regno militauit, rebellauit aduersus eum Caedualla rex Brettonum, auxilium praebente illi Penda uiro strenuissimo de regio genere Merciorum, qui et ipse ex eo tempore gentis eiusdem regno annis XX et IIbus uaria sorte praefuit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XX.2)
Dein cum anno integro prouincias Nordanhymbrorum, non ut rex uictor possideret, sed quasi tyrannus saeuiens disperderet, ac tragica caede dilaceraret, tandem Eanfridum inconsulte ad se cum XII lectis militibus postulandae pacis gratia uenientem, simili sorte damnauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. I. 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION