라틴어 문장 검색

Nec mirum si divina voluntas per signa querenda est, cum etiam humana extra volentem non aliter quam per signa cernatur.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:22)
Huius etiam memoriam confirmavit Poeta noster in sexto cum caneret:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:30)
"Qui predestinavit nos in adoptionem filiorum per Iesum Cristum in ipsum, secundum propositum voluntatis sue, in laudem, et gloriam gratie sue, in qua gratificavit nos in dilecto Filio suo, in quo habemus redemptionem per sanguinem eius, remissionem peccatorum secundum divitias glorie sue que superhabundavit in nobis";
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:8)
sed qui impedimentum non curat, rem que potest impediri non curat, et per consequens non habet in voluntate;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:22)
et quod quis non habet in voluntate, non vult. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 2:23)
Hominibus nanque rationis intuitu voluntatem prevolantibus hoc sepe contingit:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:10)
minorem Cristus et Ecclesia confirmat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 12:13)
Quod si ita est, solus eligit Deus, solus ipse confirmat, cum superiorem non habeat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 15:25)
2. Si quis vero fatetur contra obiciens quod non oportebat illum loqui, cum solus adhuc homo existeret, et Deus omnia sine verbis archana nostra discernat etiam ante quam nos, - cum illa reverentia dicimus qua uti oportet cum de eterna Voluntate aliquid iudicamus, quod licet Deus sciret, immo presciret (quod idem est quantum ad Deum) absque locutione conceptum primi loquentis, voluit tamen et ipsum loqui, ut in explicatione tante dotis gloriaretur ipse qui gratis dotaverat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 30:1)
dictum est, successive per tempora, nec stare ullo modo potest, necesse est ut disiunctim abmotimque morantibus varie varietur, ceu varie variantur mores et habitus, qui nec natura nec consortio confirmantur, sed humanis beneplacitis localique congruitate nascuntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 72:2)
Quare hec tria, salus videlicet, venus et virtus, apparent esse illa magnalia que sint maxime pertractanda, hoc est ea que maxime sunt ad ista, ut armorum probitas, amoris accensio et directio voluntatis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:9)
In his fuit Washingtonius, qui paulo post exercitus Britannici cladem insignem, cujus modo meminimus, indignans regia diplomate non ex merito, sed purpuratorum, optimatumve voluntate pendere, literas ad Gubernatorem Virginiensem aliosque misit, in quibus legem tam iniquam rescindi oportere dixit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SECUNDUM.9)
Arnoldius secundo hoc praelio elatus, ad Congressum literas, in quibus provinciam totam Canadensem duobus hominum millibus sese pacaturum confirmavit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.13)
Pacem amicitiamque cum Indis confirmare in primis studebat Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.20)
Pacem aliis cum Indis confirmare incassum conatus est Washingtonius.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEXTUM.29)

SEARCH

MENU NAVIGATION