라틴어 문장 검색

Non fuit necesse.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 25:6)
Sed ut congredi debuerunt, contigit ruere Ragnoldum ducem Cinomannicum cum paucis, et hinc rediere omnes ad loca sua cum magna tristitia, nil actum utile.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 26:7)
Qui dum advenisset illuc cum exercitu prope civitatem, cum paucis inconsulte coepit equitare circa castra Danorum volens invisere, qualiter exercitus castra eorum possent adtingere, vel quo ipsi castra figere deberent:
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 31:2)
In ipso etiam placito debuerunt se pacificari Heribertus et Balduinus, atque redierunt unusquisque ad sua loca.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVIIII 63:7)
Nec tamen ideo cum Georgio Pertz opus duobus saltem scriptoribus, immo viri d. H. Steffen opinionem sequentes totum eidem deberi censemus.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, PRAEFATIO 5:7)
Consilio enim inito miserunt sortes, a quo deorum suorum salutem consequi debuissent;
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 63:12)
Si tibi nunc esset qui debuit esse repertor, Quem limus sepelit, uiueret arte nitor.
(ANONYMUS NEVELETI, De gallo et iaspide 2:3)
Reddere non debet, nec habet quid reddere possit.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane et oue 5:6)
Non igitur debent pro uanis certa relinqui.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane carnem ferente 6:7)
Amplum Vas tritici debes reddere, redde michi.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo et oue et lupo 34:2)
Da ueniam, debes parcere, parce michi.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:2)
Operum debetur gracia menti, Non operi.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:7)
Non debet meritum turpis delere uetustas.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:28)
cui se debere fatentur Et domus et serui totaque iura loci.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo 62:16)
igitur et priusquam causa ageretur, facile intellectu cuiuis fuit, qualisnam accusatio futura esset, cuius qui fuerat professor et machinator idem fieri auctor timeret, ac praesertim Sicinius Aemilianus, qui si quippiam ueri in me explorasset, nunquam profecto tam cunctanter hominem extraneum tot tantorumque criminum postulasset, qui auunculi sui testamentum quod uerum sciebat pro falso infamarit, tanta quidem pertinacia, ut, cum Lollius Vrbicus V. C. uerum uideri et ratum esse debere de consilio consularium uirorum pronuntiasset, contra clarissimam uocem iurauerit uecordissimus iste, tamen illud testamentum fictum esse, adeo ut aegre Lollius Vrbicus ab eius pernicie temperarit.
(아풀레이우스, 변명 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION